"کسی که جهاد را فروگذارد خداوند لباس ذلت بر او میپوشاند و در زندگی اش فقیر میشود و دینش را از دست میدهد، همانا خداوند امت مرا با سم اسبان و محور نیزه ها بی نیاز میکند. (عزت میبخشد خ،ل)."من ترک الجهاد البسه الله ذلا و فقرا فی معیشته، و محقا فی دینه. ان الله اغنی (اعز، خ.ل) امتی بسنابک خیلها و مراکز رماحها. (وسائل 5/11، ابواب جهاد عدو، باب 1، حدیث 2) اگر میخواهیم روحیه تقوی و جهاد در جامعه باشد، باید روحیه آزادگی در جامعه حفظ شود؛ ملتی که توسری خور شد، عقل و فکر خودش را هم از دست میدهد. برای کسب آزادی و حفظ استقلال کشورهای اسلامی نیز باید روحیه آزادگی داشت. برای کمک به ملتهای مستضعف در مرحله اول باید به آنها فهماند که شما ضعیف نیستید بلکه شما را ضعیف نگاه داشته اند. (الف - م، جلسه 287 درس)
ملاحظه میفرمایید اکنون چگونه مسلمانان در مقابل کفار و اجانب ذلیل شده اند و اموال و ذخایر آنان به غارت میرود و فقر مالی و بهداشتی و فرهنگی بر کشورهایشان حکومت میکند، ازاین رو که در مقابله با کفار مهاجم سستی کردند و دست از دفاع و مبارزه مسلحانه برداشتند.
19- در نهج البلاغه آمده است:
"اما بعد، همانا جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند آن را برای افراد ویژه خود گشوده است، جهاد لباس تقوی و زره نفوذناپذیر و سپر مطمئن الهی است، پس کسی که آن را فروگذارد خداوند لباس ذلت و پوشش بلا بر او میپوشاند و آنگاه حقیر و ذلیل شده و عقل و فهمش تباه میگردد، و به خاطر تضییع جهاد حقش پایمال میشود؛ و نشانه های ذلت در وی آشکار شده، و از عدالت محروم میشود..."اما بعد، فان الجهاد باب من ابواب الجنة فتحه الله لخاصة اولیائه، و هو لباس التقوی و درع الله الحصینة و جنته الوثیقة . فمن ترکه رغبة عنه البسه الله ثوب الذل و شملة البلاء، و دیث بالصغار و القمأة، و ضرب علی قلبه بالاسداد، و ادیل الحق منه بتضییع الجهاد، و سیم الخسف و منع النصف... (نهج البلاغه، فیض 94/، لح 69/، خطبه 27) در متن این روایت "دیث" صیغه مجهول از "دیثه" است یعنی او را خوار کرد. قماءة : به معنی ذلت است. اسداد: پرده ای که جلو دید و بصیرت انسان را میگیرد. و از لوازم ذلت و بردگی انسان خرد شدن شخصیت او و خودکم بین شدن اوست. ادیل الحق: شاید همزه "همزه سلب" باشد، یعنی دولت حق از او سلب میگردد. سیم الخسف: یعنی به ذلت و مشقت گرفتار آمد. نصف: به معنی انصاف و عدل است.