صفحه ۲۹۵

که کاری علیه مسلمانان انجام دهد، مال او مانع جان او نمی باشد، و اگر از مردم کسی او را گرفت بی اشکال است، و از آبی که در آن رفت و آمد می‎کنند و راهی که در آن تردد می‎نمایند در دریا و خشکی نباید جلوگیری شوند.

این نامه را جهیم بن صلت و شرحبیل بن حسنه با اجازه پیامبرخدا(ص) نوشتند."بسم الله الرحمن الرحیم هذه امنة من الله و محمد النبی رسول الله لیحنة بن رؤبة و اهل ایلة . سفنهم و سیارتهم فی البر و البحر، لهم ذمة الله و ذمة محمد النبی، و من کان معهم من اهل الشام و اهل الیمن و اهل البحر. فمن احدث منهم حدثا فانه لایحول ماله دون نفسه، و انه طیب لمن اخذه من الناس. و انه لایحل ان یمنعوا ماء یردونه، ولا طریقا یریدونه من بر او بحر. (الوثائق السیاسیة 117/، شماره 31؛ و الاموال 258/، شماره 514، با کمی تفاوت در متن با یکدیگر.)

5- دعوتنامه آن حضرت (ص) به اسقفهای نجران:

"از محمد فرستاده خدا به اسقفهای نجران.

به نام خداوند ابراهیم و اسحاق و یعقوب.

اما بعد، من شما را از بندگی بندگان به بندگی خداوند و از ولایت بندگان به ولایت خداوند دعوت می‎کنم، اگر نمی پذیرید پس جزیه بپردازید، و اگر نمی پذیرید آماده جنگ باشید. والسلام."من محمد رسول الله الی اساقفة نجران: بسم اله ابراهیم و اسحاق و یعقوب. اما بعد، فانی ادعوکم الی عبادة الله من عبادة العباد، و ادعوکم الی ولایة الله من ولایة العباد. فان ابیتم فالجزیة . و ان ابیتم آذنتکم بحرب. والسلام. (الوثائق السیاسیة 174/، شماره 93) اینکه برخی گفته اند به هنگام جزیه گرفتن از اهل ذمه باید ریش آنها را بگیرند و با تحقیر و... جزیه را از آنان وصول کنند، دلیل درستی ندارد؛ آنچه ادله دلالت دارد این است که باید در برابر حکومت اسلامی تسلیم باشند و گردنکشی نکنند. (الف - م، جلسه 174 درس)

ناوبری کتاب