صفحه ۲۸۴

دیگری را به خاطر کافری بکشد. و هرگز کافری را علیه مؤمنی یاری ندهد. و همانا امان خداوند یکی است که کوچکترین مسلمانان می‎تواند از سوی سایرین آن را به عهده بگیرد.

و اینکه مؤمنان برخی ولی برخی دیگر هستند نه سایر مردم؛ و کسانی از یهود که از ما پیروی می‎کنند از یاری و کمک ما برخوردارند، به آنها ظلم نمی شود و به دشمنان آنان کمک نمی شود. و همانا صلح مسلمانان یکی است، هیچ مؤمنی در جهاد در راه خدا با دیگری صلح نمی کند مگر اینکه همه در آن مساوی و برابر هستند. و رزمندگان از مؤمنین به نوبت به جنگ خواهند آمد و هر رزمنده ای را رزمندگان دیگر پشتیبانی خواهند کرد.

و مؤمنان باتقوی بر نیکوترین راه هدایت و استوارترین آن می‎باشند. و هیچ مشرکی حق ندارد از مال یا جان مشرکین قریش حمایت کند، و حق ندارد با آنان علیه مؤمنی همکاری نماید. و اینکه اگر مؤمنی مؤمن دیگری را کشت باید قصاص شود مگر اینکه ولی مقتول رضایت دهد، و همه مؤمنان علیه وی هستند تا اینکه این امر اجرا شود. و اینکه هر مؤمنی که مطالب این نوشته را پذیرفته و به خدا و روز قیامت ایمان دارد، جایز نیست که بدعت گذار نسبت به این نوشته را یاری دهد یا او را در پناه خود گیرد، و اگر کسی او را یاری کرد یا به وی جا و مکان داد لعنت خدا و غضب وی تا روز قیامت بر او باد و توبه او پذیرفته نیست و عوض هم از او گرفته نمی شود. و هر یک از شما که در چیزی از این نوشته اختلاف کردید آن را به خداوند - عزوجل - و محمد(ص) برگردانید.

و تا زمانی که مؤمنان در جنگ هستند یهودیان نیز همراه مؤمنین مخارج جنگ را می‎پردازند. یهود بنی عوف نیز امتی هستند با مؤمنان، یهودیان به دین خود باشند و مسلمانان به دین خود، چه خود و چه غلامان آنان، مگر کسی که ظلم کند یا مرتکب خلافی شود که جز خود و خانواده خود را هلاک نکرده

ناوبری کتاب