آیت‌الله منتظری

گناه بزرگ کشتن و اعدام است مگر اینکه به خاطر جهاتی از آن صرف نظر گردد؛ زیرا بزرگی جنایت و جزای آن متناسب با شدت زیان و خسارتی است که بر آن مترتب است.

اکنون برخی از روایات در این زمینه را از نظر می‎گذرانیم:

1- در سیره ابن هشام - با تلخیص - آمده است:

بارخدایا این حرکت را از چشم خبرچینان و جاسوسان قریش دور نگه دار تا ناگهان در شهرشان بر آنان فرود آیم.

مردم به سرعت آماده شدند، پس چون آن حضرت (ص) می‎خواست به طرف مکه حرکت کند "حاطب بن ابی بلتعه" نامه ای به قریش نوشت و آنان را از ماجرا باخبر کرد، آنگاه آن نامه را به زنی داد و مزد و پاداشی برای وی معین کرد تا آن را به قریش برساند، آن زن نیز نامه را در میان موهای سرش گذاشت و موهایش را بر آن بافت و از شهر خارج شد، پیامبرخدا(ص) از طریق آسمان [وحی ] از ماجرا خبردار شد و علی (ع) و زبیر بن عوام را به دنبال او فرستاد، آنان در بین راه به آن زن رسیدند و او را از مرکب پیاده کردند و وسایل او را جستجو کردند ولی چیزی نیافتند، علی بن ابی طالب (ع) به وی فرمود: به خدا سوگند نه به رسول خدا دروغ گفته شده و نه آن حضرت به ما دروغ گفته است یا نامه را می‎دهی یا برهنه ات می‎کنیم.