صفحه ۲۷۲

به خدا سوگند اگر این گونه نبود که پیک را نباید کشت شما را گردن می‎زدم.

آنگاه به مسیلمه نوشت: بسم الله الرحمن الرحیم، از محمد فرستاده خدا به مسیلمه کذاب: سلام بر کسی که راه هدایت را پیشه کند، اما بعد، زمین از آن خداست هر که را خواهد وارث آن گرداند و عاقبت از پرهیزکاران است.

این ماجرا در آخر سال دهم هجرت بود."اما والله لو لا ان الرسل لا تقتل لضربت اعناقکما. ثم کتب الی مسیلمة : بسم الله الرحمن الرحیم، من محمد رسول الله الی مسیلمة الکذاب: السلام علی من اتبع الهدی، اما بعد، فان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین. و ذلک فی آخر سنة عشر. (سیره ابن هشام ‏247/4) این ارتکازی بشر است که فرستادگان باید مصونیت داشته باشند، اسلام هم بر آن تأکید ویژه نموده است. (الف - م، جلسه 172 درس)

3- در سنن ابی داود به سند خود از نعیم بن مسعود آمده است که گفت: "شنیدم که پیامبرخدا(ص) هنگامی که نامه مسیلمه را خواند به آن دو نفر فرمود: شما چه می‎گویید؟ گفتند: آنچه را او گفته می‎گوئیم، فرمود:

"به خدا سوگند اگر این گونه نبود که پیک را نباید کشت شما را گردن می‎زدم."اما والله لولا ان الرسل لا تقتل لضربت اعناقکما. (سنن ابی داود ‏76/2، کتاب جهاد، باب فی الرسل)

4- باز در همان کتاب به سند خود از عبدالله آمده است که گفت: از پیامبرخدا(ص) شنیدم که می‎فرمود:

"اگر تو پیک نبودی ترا گردن می‎زدم."لو لا انک رسول لضربت عنقک . (سنن ابی داود ‏76/2، کتاب الجهاد، باب فی الرسل)

5- در سنن بیهقی به سند خود از عبدالله [مشخص نیست عبدالله عمر یا عبدالله بن عاص است ] آمده است که گفت:

ناوبری کتاب