آیت‌الله منتظری

خیانتی که از مجازات آن می‎ترسی؛ زیرا پیمان شکنی موجب مسئولیتی از سوی خداوند می‎گردد که در دنیا و آخرت نتوانی پاسخگوی آن باشی."و ان عقدت بینک و بین عدوک عقدة، او البسته منک ذمة، فحط عهدک بالوفاء و ارع ذمتک بالامانة، واجعل نفسک جنة دون ما اعطیت، فانه لیس من فرائض الله شئ الناس اشد علیه اجتماعا مع تفرق اهوائهم و تشتت آرائهم من تعظیم الوفاء بالعهود. و قد لزم ذلک المشرکون فیما بینهم دون المسلمین لما استوبلوا من عواقب الغدر، فلا تغدرن بذمتک و لا تخیسن بعهدک و لا تختلن عدوک، فانه لایجتری علی الله الاجاهل شقی. و قد جعل الله عهده و ذمته امنا افضاه بین العباد برحمته، و حریما یسکنون الی منعته، و یستفیضون الی جواره، فلا ادغال و لا مدالسة و لاخداع فیه، ولا تعقد عقدا تجوز فیه العلل، ولا تعولن علی لحن قول بعد التأکید و التوثقة، ولا یدعونک ضیق امر لزمک فیه عهد الله الی طلب انفساخه بغیر الحق، فان صبرک علی ضیق امر ترجو انفراجه و فضل عاقبته خیر من غدر تخاف تبعته، و ان تحیط بک من الله فیه طلبة فلا تستقیل فیها دنیاک و لا آخرتک . (نهج البلاغه، فیض 1027/، لح 442، نامه 53)

"از خیانت به پیمان الهی و شکستن ذمه او بپرهیز؛ زیرا خداوند پیمان و ذمه خویش را امان قرار داده و به رحمت خویش آن را بین بندگان متداول فرموده. و شکیبائی بر تنگنائی که گشایش آن می‎رود، بهتر است از خیانتی که به گناه و پیامدها و عاقبت سوء آن بیم می‎رود."و ایاک و الغدر بعهد الله و الاخفار لذمته، فان الله جعل عهده و ذمته امانا امضاه بین العباد برحمته، و الصبر علی ضیق ترجو انفراجه خیر من غدر تخاف اوزاره و تبعاته و سوء عاقبته. (مستدرک الوسائل ‏250/2، ابواب جهاد عدو، باب 19، حدیث 1)