صفحه ۲۵۸

کفار گرفته شده به آنان بازگردانده شود یا مالی به آنان داده شود بدون اینکه ضرورت، آن را ایجاب کند... اینها همه شرطهای فاسدی است که پیمان آتش بس با آن فاسد می‎شود...

چهارم: مدت است، واجب است در صورت قرارداد مدت متارکه مشخص گردد."تذکرة 447/1

این بحث بسیار بسیط و اجمالی از دو مسأله امان و آتش بس بود، و ما پیش از این یادآور شدیم که جایگاه پژوهش گسترده این دو مسأله، کتاب جهاد از کتابهای فقهی است که علاقه مندان می‎توانند به کتابهای مربوط مراجعه کنند.

جهت نهم: وجوب وفای به عهد، و حرمت پیمان شکنی هر چند با کفار

هنگامی که حکومت اسلامی یا مردم با دولت یا فردی از کفار [با رعایت همه جوانب ]البته روشن است که این قراردادها از سوی حکومت اسلامی است و به هنگام انعقاد آن مصالح جامعه در نظر گرفته شده است و امضاکنندگان آن نماینده واقعی مردمند و الا امضای قرارداد از سوی کسانی که مصالح جامعه را در نظر نگرفته و پای قراردادهای استعماری را امضاء کرده اند چه الزامی بر وجوب وفاداری به آن است ؟ (مقرر) معاهده ای را امضا کردند یا با مؤسسات تجاری و خدماتی آنان قرارداد بستند و این قرارداد به امضاء طرفین رسید و به صورت قطعی درآمد، در این صورت مگر در صورت تخلف و نقض طرف مقابل، نقض آن به هیچ وجه جایز نیست و بر ضرورت وفای به آن هم عقل و شرع دلالت دارد:

1- خداوند متعال در سوره مائده می‎فرماید: یا ایها الذین آمنوا اوفوا بالعقودمائده (5)1/ ای مؤمنان به قراردادها وفا کنید.

ناوبری کتاب