"هر یک از مسلمانان میتواند یک نفر از اهل حرب را امان بدهد، ولی همه آنان یا اهل یک منطقه را نمی تواند. ولی آیا اهل یک روستا یا یک قلعه را میتواند؟ برخی گفته اند: بلی؛ زیرا علی (ع) امان یک نفر برای یک قلعه از قلعه ها را پذیرفت. و برخی گفته اند: نه، و این نظر به قواعد فقهی نزدیکتر است. و آنچه حضرت علی (ع) انجام دادند منحصر به یک واقعه بخصوص بوده و نمی توان در همه جا به عنوان یک قانون مورد استناد قرار داد.
ولی امام مسلمین اهل حرب را چه عموما و چه خصوصا میتواند پناه دهد. و همین حکم را دارد کسی که از سوی امام برای همین جهت منصوب شده است. وفای به ذمه نیز واجب است تا جائی که مورد اختلاف شرعی را دربرنداشته باشد."شرایع 314/1
8- در کتاب جهاد بدایة المجتهد ابن رشد آمده است:
"همه فقها بر اینکه امام مسلمانان میتواند به کفار امان دهد اتفاق نظر دارند. و جمهور علما بر این هستند که یک نفر مسلمان نیز میتواند به کفار امان دهد. مگر "ابن ماجشون" که وی قائل به این است که امان وی موقوف به اجازه امام است. ولی در اینکه آیا بنده و یا زن میتواند امان بدهد اختلاف است. عموم فقها میگویند جایز است. ولی "ابن ماجشون" و "سحنون" میگویند: امان زن موقوف به اجازه امام است. ابوحنیفه میگوید: امان بنده جایز نیست مگر اینکه در جنگ شرکت داشته و جزء رزمندگان باشد."بدایة المجتهد 370/1 (چاپ دیگر 326/1).
ب: آتش بس و متارکه جنگ
[چند آیه و روایت را در این رابطه ملاحظه فرمائید:]
.jpg)
