4- مسعدة بن صدقه از امام صادق (ع) روایت نموده که:
"علی (ع) امان نامه یک بنده مملوک را که به قلعه ای از قلعه های دشمن امان داده بود مورد امضاء قرار داد و فرمود: او هم یکی از مؤمنان است."ان علیا(ع) اجاز أمان عبد مملوک لاهل حصن من الحصون، و قال: هو من المؤمنین. (وسائل 49/11، ابواب جهاد عدو، باب 20، حدیث 2)
5- از محمد بن حکم، از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود:
"اگر سپاهی از مسلمانان شهری را در محاصره خود درآوردند و مردم آن شهر از مسلمانان امان خواستند ولی مسلمانان گفتند نه، ولی آنان گمان کردند که میگویند آری، و درهای شهر را گشودند و به نزد آنان آمدند، آنان در امان هستند."لو ان قوما حاصروا مدینة فسألوهم الامان فقالوا: لا، فظنوا انهم قالوا: نعم، فنزلوا الیهم کانوا آمنین. (وسائل 50/11، ابواب جهاد عدو، باب 20، حدیث 4)
6- شیخ در مبسوط میفرماید:
"امضای قرارداد امان با مشرکان جایز است، بر اساس فرموده خداوند متعال که میفرماید: و ان احد من المشرکین استجارک فأجره حتی یسمع کلام الله ثم ابلغه مأمنه. و بر همین اساس پیامبراکرم (ص) در سال حدیبیه عمل نمود و قرارداد امان با مشرکان را امضا فرمود.
پس اگر جواز آن ثابت گردید، بررسی میشود: اگر طرف قرارداد امام و رهبر همه مسلمانان است وی میتواند با همه اهل شرک در هر جا و مکان که باشند
.jpg)
