صفحه ۲۴۸

15- باز در همان کتاب آمده است که:

"سهل بن حنیف و قیس بن سعد در قادسیه عراق نشسته بودند، جنازه ای را از آن طرف می‎بردند، آن دو بلند شدند و ایستادند، به آنان گفته شد: اینان از اهل زمین - یعنی اهل ذمه - هستند، آن دو گفتند: از مقابل پیامبر(ص) جنازه ای عبور می‎دادند آن حضرت از جای برخاست، برخی به آن حضرت گفتند: این جنازه یک نفر یهودی است، فرمود: آیا او یک انسان نیست ؟"ان النبی (ص) مرت به جنازة فقام فقیل له: انها جنازة یهودی، فقال: الیست نفسا. (صحیح بخاری 228/، در باب جنائز، باب من قام بجنازة یهودی)

ملاحظه می‎فرمائید این منطق اسلام است که برای یک انسان به هر مذهب و مرامی که باشد حتی برای جنازه او -در صورتی که تجاوز به حقوق دیگران نکرده باشد- شأن و احترام ویژه قائل است.

و ما به گواهی تاریخ مشاهده می‎کنیم که یهود و نصاری و مجوس در ظل توجهات حکومت های اسلامی همواره از کرامت و حرمت ویژه ای در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی و آزادی در کسب علوم و صنایع برخوردار بوده اند که مانند آن در حکومتهای مسیحی و غیر آن وجود نداشته است. دولتهای مسیحی در اروپا همیشه یهود را به بردگی گرفته و آنان را خوار می‎کردند و بدترین شکنجه ها را به آنان روا می‎داشتند. ولی در همان شرایط کشورهای اسلامی بهترین ملجاء و پناهگاه برای آنها بوده است، و حتی بهتر از مسلمانان در این کشورها زندگی می‎کرده اند. ولی متأسفانه در پایان کار مشاهده کردیم که اینان احسان و خوشرفتاری مسلمانان را چگونه جبران کردند و در کشتارها و قتل عامهای فلسطین و لبنان چگونه پاسخ خدمات مسلمانان را دادند!!

ناوبری کتاب