صفحه ۲۴۳

و ان جنحوا للسلم فاجنح لها و توکل علی الله انه هو السمیع العلیم انفال (8) 61/ با توجه به اینکه آخر آیات در حکم محکمات آن آیه است، شنوا و دانا بودن نسبت به تحرکات کفار در زمان آرامش و همزیستی مسالمت آمیز قابل توجه و عنایت است. (مقرر) و اگر برای صلح و مسالمت بال گشودند تو نیز بال بگشا و بر خداوند توکل کن که او شنوائی داناست.

2- و پس از فرمان قتال با کفار می‎فرماید: الا الذین یصلون الی قوم بینکم و بینهم میثاق او جأوکم حصرت صدورهم ان یقاتلوکم او یقاتلوا قومهم ولوشاء الله اسلطهم علیکم فلقاتلوکم فان اعتزلوکم فلم یقاتلوکم و القوا الیکم السلم فما جعل الله لکم علیهم سبیلانساء (4) 90/ مگر کسانی که به قومی بپیوندند که میان شما و ایشان پیمانی است، یا در حالی نزد شما می‎آیند که این تردید در اندرون دارند که با شما بجنگند یا با قومشان بجنگند، و اگر خدا خواسته بود آنان را بر شما مسلط کرده بود و با شما جنگیده بودند؛ پس اگر از شما کناره گرفتند و با شما نجنگند و طرح صلح با شما افکندند، در آن صورت خدا برای شما راهی به اقدام علیه آنان قرار نداده است.

3- لاینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین و لم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین ‏ انما ینهاکم الله عن الذین قاتلوکم فی الدین و اخرجوکم من دیارکم و ظاهروا علی اخراجکم ان تولوهم و من یتولهم فاولئک هم الظالمون ممتحنه (60)8/ و 9 خداوند شما را از نیکی و روابط بر اساس قسط با کسانی که در دین با شما نجنگیده اند و شما را از شهرهایتان بیرون نرانده اند نهی نمی کند؛ زیرا خدا دادگران را دوست دارد؛ همانا خدا شما را از دوستی و ارتباط با کسانی بازمی دارد که با شما بر سر دین جنگیدند و شما را از دیارتان بیرون راندند و جهت

ناوبری کتاب