میکند، و خداوند سبحان هم بر ترک آن آنان را مورد توبیخ قرار داده است.
از سوی دیگر بر بسیاری از مردم خواهشهای نفسانی غالب میشود، و ستم پیشگی و تجاوزگری جزء عادت و خلق و خوی آنان میگردد که برای وادار کردن آنان به حق و عدالت راهی جز شمشیر و توسل به زور باقی نمی ماند؛ چنانچه پیامبرخدا(ص) آن گونه که در کافی به نقل از امام صادق (ع) آمده است میفرماید:
"همه نیکی ها در شمشیر و زیر سایه شمشیر است و مردم را جز شمشیر پابرجا نمی دارد."الخیر کله فی السیف و تحت ظل السیف و لا یقیم الناس الاالسیف. (وسائل 5/11، ابواب جهاد عدو، باب 1، حدیث 1)
و از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده که فرمود:
"خداوند جهاد را واجب فرمود، و آن را گرامی داشت و آن را یاری خود و یاری دهنده خود قرار داد؛ و به خدا سوگند دنیا و دین جز با آن اصلاح نمی گردد."ان الله فرض الجهاد و عظمه و جعله نصره و ناصره، والله ما صلحت دنیا و لا دین الابه. (وسائل 9/11، ابواب جهاد عدو، باب 1، حدیث 15)
و جهاد با کفار هم جز بعد از دعوت آنان به اسلام و التزام به دستورات آن جایز نیست، و اگر نپذیرفتند در آن صورت است که میتوان با آنان به جهاد پرداخت.
در کافی به سندی که اشکالی در آن نیست از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده که فرمود:
پیامبرخدا(ص) مرا به یمن فرستاد و فرمود: ای علی، هرگز با کسی جنگ مکن مگر اینکه در ابتدا او را به اسلام دعوت کنی؛ و به خدا سوگند اگر خداوند به وسیله تو یک نفر را هدایت کند برای تو بهتر است از آنچه خورشید بر آن طلوع و غروب میکند.بعثنی رسول الله (ص) الی الیمن فقال: یا علی، لا تقاتلن احدا حتی تدعوه الی الاسلام، و ایم الله لان یهدی الله - عزوجل - علی یدیک رجلا خیرلک مما طلعت علیه الشمس و غربت... (وسائل 30/11، ابواب جهاد عدو، باب 10، حدیث 1)
.jpg)
