آیت‌الله منتظری

"پیامبراکرم (ص) بر منبر تشریف برده و فرمودند: کسی که از خود بدهی یا عائله ای را به جای نهاده، تأمین آنها بر من است؛ و کسی که مالی را به جای نهاده مال ورثه اوست، پس به همین جهت آن حضرت نسبت به آنان از پدران و مادران آنان اولی (سزاوارتر) است و نسبت به خود آنان نیز اولی است. و پس از وی همان چیزی که برای پیامبرخدا(ص) جریان داشت برای امیرالمؤمنین (ع) نیز جاری است."صعد النبی (ص) المنبر فقال: من ترک دینا او ضیاعا فعلی و الی، و من ترک مالا فلورثته. فصار بذلک اولی بهم من آبائهم و امهاتهم، و صار اولی بهم منهم بانفسهم. و کذلک امیرالمؤمنین (ع) بعده جری ذلک له مثل ما جری لرسول الله (ص). (بحارالانوار ‏242/27، کتاب الامامة، باب حق الامام علی الرعیة، حدیث 1)

"من به هر مؤمن از خود وی اولی هستم، پس کسی که بدهی و یا عائله ای را نهاده مسئولیت آنها متوجه من است و اگر مالی نهاده برای وارث است."انا اولی بکل مؤمن من نفسه، فمن ترک دینا او ضیاعا فالی، و من ترک مالا فللوارث. (مسند احمد ‏464/2)

"هر مؤمن و یا مسلمانی که از دنیا رفته و بدهی ای - بدون اینکه در فساد و اسراف باشد - از خود به جای نهاده، بر امام است که آن را بپردازد؛ و اگر آن را نپردازد گناه آن به گردن اوست. خداوند - تبارک و تعالی - می‎فرماید: "انما الصدقات للفقراء و المساکین..." و این شخص از غارمین - بدهکاران - است و نزد امام سهمیه ای دارد، پس اگر ندهد گناه آن بر عهده اوست."ایما مؤمن او مسلم مات و ترک دینا لم یکن فی فساد و لا اسراف فعلی الامام ان یقضیه، فان لم یقضه فعلیه اثم ذلک . ان الله - تبارک و تعالی - یقول: "انما الصدقات للفقراء و المساکین. الایة" فهو من الغارمین و له سهم عند الامام، فان حبسه فاثمه علیه. (اصولک افی ‏407/1، کتاب الحجة، باب مایجب من حق الامام، حدیث 7)