صفحه ۱۷۷

خانواده ام رشته است، ای مردم بصره بر من چه اعتراضی دارید؟ و اشاره کرد به کیسه کوچکی که در دست داشت و مخارج سفر وی در آن بود و فرمود: به خدا سوگند این جز از درآمد من در مدینه نیست، پس اگر من با بیشتر از آنچه می‎بینید از شهر شما خارج شوم نزد خداوند از خیانتکارانم."روی ابومخنف لوط بن یحیی عن رجاله، قال: لما اراد امیرالمؤمنین (ع) التوجه الی الکوفة قام فی اهل البصرة فقال: ما تنقمون علی یا اهل البصرة ؟ و اشار الی قمیصه و ردائه فقال: والله انهما لمن غزل اهلی، ما تنقمون منی یا اهل البصرة ؟ و اشار الی صرة فی یده فیها نفقته فقال: والله ما هی الامن غلتی بالمدینة فان انا خرجت من عندکم باکثر مما ترون فانا عندالله من الخائنین. (کتاب الجمل 224/) علاوه بر رهبر، تمام مسئولین در حکومت اسلامی باید همچون حضرت امیر(ع) روزهای آخر حکومتشان در یک شهریا منطقه با روزهای اول آنان مساوی باشد، نه اینکه روزهای اول فاقد همه چیز باشند و پس از رسیدن به پست و مقامی کوچک یا بزرگ دارای اموال و ذخائر قابل توجهی گردند. اینان باید اموال و دارائی خود را در پایان مسئولیت به مردم عرضه کنند تا شائبه هیچ نوع سوءاستفاده ای باقی نماند و مردم به حکومت و مسئولین خود دلگرم گردند و از صداقت و پاکی آنان الگو بگیرند. (مقرر)

25- در کتاب الغارات به سند خود از بکر بن عیسی آمده است که گفت:

"علی (ع) می‎فرمود: ای مردم کوفه اگر من با چیزی علاوه بر وسیله سواری، آذوقه سفر و غلامم، از نزد شما خارج شدم خیانتکارم. - و مخارج آن حضرت از درآمد وی که از "ینبع" مدینه برای آن حضرت می‎آمد تأمین می‎شد- آن حضرت به مردم نان و گوشت می‎خورانید ولی خود نان خشک آغشته با روغن زیتون میل می‎فرمود."

این روایت را ابن ابی الحدید نیز در شرح خود آورده است.کان علی (ع) یقول: یا اهل الکوفة، اذا انا خرجت من عندکم بغیر رحلی و راحلتی و غلامی فانا خائن. و کانت نفقته تأتیه من غلته بالمدینة من ینبع. و کان یطعم الناس الخبز و اللحم و یأکل من الثرید بالزیت. الحدیث. (و رواه ابن ابی الحدید فی الشرح . الغارات ‏68/1 و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ‏200/2)

ناوبری کتاب