آیت‌الله منتظری

و محبت وی نسبت به امیرالمؤمنین (ع) و دفاع از آن حضرت در مراحل خطیر و حساس به اثبات رسیده چنین خیانتی سر بزند؟!

انسان هر چه کتابهای تاریخ و زندگینامه ها را ورق می‎زند، در همه جا ابن عباس را در کنار امیرالمؤمنین (ع) مشاهده می‎کند که نیکی ها و فضایل و مناقب آن حضرت را بازگو می‎کند و همواره با معاویه حتی پس از شهادت آن حضرت (ع) دشمنی می‎ورزد. و با اینکه معاویه اشخاص مختلف را به وسیله مال به خود متمایل و جذب می‎کرد و حتی برادر ابن عباس یعنی عبیدالله بن عباس را به خود جذب نمود ولی در جائی شنیده نشده که عبدالله بن عباس به وی متمایل شده باشد. و از مجموع این مسائل، صداقت و پاکی ابن عباس و دروغ بودن این داستان استفاده می‎شود.

از سوی دیگر روایاتی که ما برخی از آنها را از کشی نقل کردیم روایات ضعیفی است و بلکه عداوت و دشمنی برخی از راویان آن با اهل بیت (ع) محرز و آشکار است، و نمی توان به آنها اعتماد نمود. ولکن این نامه که مرحوم سیدرضی (ره) در نهج البلاغه آورده، نامه ای است که در سایر کتابهای روایتی نیز آمده و چنانچه در شرح ابن ابی الحدید است اکثر روات آن را نقل کرده اند؛ و با توجه به قراینی که در آن است و به آن اشاره شد مشکل بتوان آن را بر عبیدالله بن عباس برادر ابن عباس حمل نمود.

ولی آنچه کار را آسان می‎کند این است که ابن عباس با همه جلالت و عظمتی که دارد معصوم نیست و شاید پس از آنکه از دوام حکومت عادله حقه امیرالمؤمنین (ع) مأیوس شده و اطمینان یافته که در مدتی نه چندان دور این حکومت به دست دشمنان می‎افتد، و اخلاق و خو و خصلت بنی امیه را نیز می‎دانسته که آنها به هر حال روزی از بنی هاشم انتقام می‎گیرند و آنان را از حقوقشان محروم می‎کنند و کار را بر آنان مشکل می‎گیرند به این فکر افتاده که قسمتی از