آیت‌الله منتظری

می‎آمدی. و جملات و تعبیرهای دیگری از این قبیل که در این نامه آمده است.

کشی در رجال خود درباره عبدالله بن عباس به سند خود از زهری می‎نویسد:

در جائی که این پسر عموی رسول خدا(ص) با آن همه علم و منزلت این گونه عمل کند، پس چگونه از کسی که پائین تر از این حد است می‎توان انتظار داشت، بارخدایا من از دست اینان خسته شدم، مرا از اینان راحت کن و به درگاه خودت بپذیر، بدون اینکه ناتوان و از کار افتاده شوم.

کشی گوید: پیرمردی از اهل یمامه از معلی بن هلال، از شعبی نقل می‎کند که گفت: چون عبدالله بن عباس بیت المال بصره را برداشت و به سوی حجاز گریخت علی بن ابی طالب (ع) به وی اینچنین نوشت: آنگاه نامه ای قریب به مضمون آنچه در نهج البلاغه آمده ذکر می‎کند، آنگاه ادامه می‎دهد:

آنگاه عبدالله بن عباس در پاسخ وی نوشت: اما بعد، نامه شما به دست من رسید، شما تصرف اموال بیت المال بصره را بر من گران دانسته اید، به جان خودم سوگند من در بیت المال خدا بیشتر از آنچه برداشت کرده ام حق دارم ! والسلام.

آنگاه علی بن ابی طالب (ع) به وی نوشت:

اما بعد، بسیار جای شگفتی است که نفس تو برای تو آراسته که چیزی بیش از آنچه از بیت المال گرفته و بیش از آنچه برای هر یک از مسلمانان است در بیت المال خداوند حق داری؛ اگر این تمنای باطل و ادعای بی اساس تو واقعا ترا از گناه نجات می‎دهد و حرامهای خدا را بر تو حلال می‎کند، در این صورت