به نظر میرسد طرف سخن در این نامه و نامه پیشین یک شخص باشد ولی در اینکه او چه کسی است اختلاف است، برخی گفته اند: مراد "عبیدالله بن عباس" عامل آن حضرت (ع) بر یمن، است همان که در نهایت به معاویه ملحق شد. برخی گفته اند: مراد "عبدالله بن عباس" [ابن عباس ] است که از طرف آن حضرت استاندار بصره و اهواز و فارس بود و در بیشتر مراحل مشکل و جنگها با آن حضرت همراه بود.
تعبیرهائی در این نامه گواه نظریه دوم است نظیر: من تو را شریک در امانتم قرار دادم. و تو را صاحب اسرار خود ساختم و در میان خاندان و خویشانم مطمئن تر از تو نیافتم. و نیز این جمله: عهد و پیمانت را نسبت به پسر عمت دگرگون ساختی. و نیز: پسر عمت را یاری کردی. و نیز: ای کسی که نزد ما از خردمندان به شمار
.jpg)
