آیت‌الله منتظری

"اما بعد، به من گزارشی درباره تو رسیده که اگر مرتکب آن کار شده باشی خدایت را به خشم آورده امامت را غضبناک کرده و در امانتت خیانت کرده ای. به من گزارش رسیده که تو زمین را درنوردیده و آنچه در زیر گامهایت بوده تصرف کرده و آنچه به دستت رسیده خورده ای، حسابت را به نزد من آور و بدان که حسابرسی خداوند از حسابرسی مردم به مراتب سنگین تر است. والسلام."اما بعد، فقد بلغنی عنک امر ان کنت فعلته فقد اسخطت ربک، و عصیت امامک، و اخزیت امانتک . بلغنی انک جردت الارض فاخذت ما تحت قدمیک، و اکلت ما تحت یدیک فارفع الی حسابک، واعلم ان حساب الله اعظم من حساب الناس، والسلام." (نهج البلاغه، فیض 955/، لح 412/، نامه 40)

"اما بعد، من تو را شریک در امانتم (حکومت و زمامداری) قرار دادم و تو را صاحب اسرار خود ساختم، من از میان خانواده و خویشانم مطمئن تر از تو نیافتم؛ به خاطر مواسات، یاری و اداء امانتی که در تو سراغ داشتم. اما تو همین که دیدی زمان بر پسر عمت سخت گرفته، و دشمن در نبرد محکم ایستاده، و پیمان و عهد مردم خوار و بی مقدار شده و این امت از حدود و موازین تجاوز نموده و از خیر و صواب دوری جسته، عهد و پیمانت را نسبت به پسر عمت دگرگون ساختی و همراه دیگران مفارقت جستی، با کسانی که دست از یاری اش