روایات مسأله
1- در روضه کافی به سند صحیح از محمد بن مسلم، از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود:
[آن حضرت در زمان خلافت خلفا برای تأمین زندگی خویش در مدینه باغهای درخت خرما احداث فرموده بودند] نفس شما این سخن را تصدیق میکند. آیا گمان میکنید که من خودم را از بیت المال منع میکنم ولی به ناروا آن را به شما میپردازم ؟!
امام صادق فرمود: در آن میان عقیل - کرم الله وجهه - از جای برخاست و گفت: به خدا سوگند آیا مرا با یک برده سیاهپوست در مدینه برابر قرار میدهی ؟! حضرت فرمود: بنشین، آیا در اینجا جز تو کس دیگری نبود سخن بگوید؟! مگر تو جز به سابقه در اسلام و تقوی بر او فضیلتی داری ؟!"لما ولی علی (ع) صعد المنبر فحمد الله و اثنی علیه ثم قال: انی والله لا ارزؤکم من فیئکم درهما ما قام لی عذق بیثرب، فلیصدقکم انفسکم، افترونی مانعا نفسی و معطیکم ؟ قال: فقام الیه عقیل - کرم الله وجهه - فقال له: والله لتجعلنی و اسود بالمدینة سواء؟ فقال: اجلس اما کان هاهنا احد یتکلم غیرک ؟ و ما فضلک علیه الابسابقة او بتقوی ؟ (کافی 182/8 (روضه) حدیث 204؛ این روایت در وسائل 79/11، باب 39 از ابواب جهاد عدو، حدیث 1 به نقل از کافی آمده است.) در متن عربی این روایت واژه "لا ارزؤکم" بدین معنی است که از حق شما نمی کاهم و مصرف نمی کنم. و جمله "فلیصدقکم انفسکم" به معنی این است که نفس شما به شما راست بگوید و باورتان بیاید.