نکردن در قیمت گذاری است.
کلینی به سند خود از ابی جعفر فزاری روایت نموده که گفت:
مصادف با دو کیسه که در هر یک هزار دینار بود خدمت امام صادق (ع) رسید. عرض کرد: فدایت گردم این یک سرمایه است و آن دیگری سود. آن حضرت فرمود: این سود بسیار زیاد است، بگو چگونه تجارت کردید؟! مصادف ماجرا و چگونگی هم پیمانی کاروان را باز گفت، حضرت فرمود: سبحان الله ! هم سوگند شدید که به مسلمانان کالا نفروشید مگر با سود دینار به دینار؟!
آنگاه امام (ع) یکی از دو کیسه را برداشتند و فرمودند: این سرمایه من است و نیازی به آن سود ندارم. آنگاه فرمودند: ای مصادف، کارزار با شمشیر آسانتر است از طلب حلال."عن ابی جعفر الفزاری، قال: دعا ابوعبدالله (ع) مولی یقال له: مصادف، فاعطاه الف دینار، و قال له: تجهز حتی تخرج الی مصر. فان عیالی قد کثروا. قال: فتجهز بمتاع و خرج مع التجار الی مصر، فلما دنوا من مصر استقبلهم قافلة خارجة من مصر فسألوهم عن المتاع الذی معهم ما حاله فی المدینة ؟ - و کان متاع العامة - فاخبرو هم أنه لیس بمصر منه شئ فتحالفوا و تعاقدوا علی ان لاینقصوا متاعهم من ربح الدینار دینارا، فلما قبضوا اموالهم انصرفوا الی المدینة، فدخل مصادف علی ابی عبدالله (ع) و معه کیسان، کل واحد الف دینار، فقال: جعلت فداک هذا رأس المال، وهذا الاخر ربح . فقال: ان هذا الربح کثیر، ولکن ما صنعتم فی المتاع ؟ فحدثه کیف صنعوا و کیف تحالفوا، فقال: سبحان الله، تحلفون علی قوم من مسلمین ان لاتبیعوهم الابربح الدینار دینارا؟! ثم اخذ احد الکیسین و قال: هذا رأس مالی، و لا حاجة لنا فی هذا الربح . ثم قال یا مصادف: مجالدة السیوف اهون من طلب الحلال. (وسائل 311/12، ابواب آداب تجارت، باب 26، حدیث 1)
.jpg)
