بر آنان تحمیل شده است، نظیر اینکه یک نفر از مردم همه طعام سک شهر را خریداری نموده و به خاطر آن قیمت ها بالا رفته، در چنین شرایطی قیمت به دست این قیمت گذار محتکر است که با خرید طعام یک شهر آنان را به ستوه آورده، چنانچه در زمان پیامبر(ص) حکیم بن حزام مرتکب این کار میشد، و چون کالا به مدینه وارد میشد همه آن را خریداری میکرد، و پیامبراکرم (ص) بر وی گذشت و فرمود: ای حکیم بن حزام برحذر باش از اینکه احتکار کنی."توحید 389/
مرحوم شهید ثانی در مسالک پس از آنکه سخن مصنف [محقق در شرایع ] مبنی بر جایز نبودن قیمت گذاری را نقل میکند میفرماید:
"مگر در صورت اجحاف؛ زیرا اگر قیمت گذاری نکند فایده اجبار به فروش از بین میرود؛ زیرا به محتکر این اجازه را میدهد که از خریدار مالی طلب کند که وی قدرت پرداخت آن را ندارد، و با این فروش غیر عادلانه به مردم زیان رساند، با اینکه هدف از جلوگیری از احتکار دفع ضرر است."مسالک 177/1
باز شهید ثانی در روضه میفرماید:
"در شرایط فراوانی و نبود نیاز، قیمت گذاری قطعا جایز نیست و اقوی این است که در صورت اجحاف هم قیمت برای کالا مشخص نشود، بلکه مالک را وادار کنند که خود قیمت کالای خود را کاهش دهد، اگرچه این خود یک نوع قیمت گذاری است ولی قیمت بخصوص از سوی حاکم برای کالا مشخص نشده است."روضة البهیة 299/3
در جواهر آمده است:
"بلی بعید نیست در صورتی که محتکر در قیمت اجحاف کند حاکم بتواند