مالک میخورد چون از فروش کالای وی جلوگیری به عمل آمده، و زیان به مردم میخورد چون کالا به دست آنان نرسیده است."منتهی 1007/2
14- روایات نرخ گذاری
1- کلینی به سند خود از حذیفة بن منصور از امام صادق (ع) روایت نموده که فرمود:
"در زمان رسول خدا(ص) طعام تمام شد، مسلمانان نزد آن حضرت (ص) آمده و گفتند: ای رسول خدا، طعام تمام شده و چیزی جز نزد فلانی باقی نمانده، او را امر به فروش نما. - امام صادق میفرماید: - آن حضرت حمد و ثنای خداوند به جای آورد و فرمود: ای فلانی، مسلمانان میگویند طعام جز آنچه نزد تو بوده تمام شده آن را بیرون بیاور و هر گونه که میخواهی بفروش و آن را حبس نکن."نفد الطعام علی عهد رسول الله (ص) فاتاه المسلمون فقالوا: یا رسول الله، قد نفد الطعام و لم یبق منه شئ الاعند فلان فمره ببیعه. قال: فحمدالله و اثنی علیه، ثم قال: یا فلان، ان المسلمین ذکروا ان الطعام قد نفد الاشئ عندک، فاخرجه و بعه کیف شئت و لا تحبسه. (وسائل 316/12، ابواب آداب تجارت، باب 29، حدیث 1)
این روایت را شیخ طوسی نیز به سند خود روایت کرده، مگر اینکه ایشان به جای کلمه "نفد = تمام شد" "فقد = نایاب شد" درسه مورد آورده.
ما قبلا این حدیث را یادآور شدیم و گفتیم که در زنجیره سند آن اشکالی نیست مگر در "حذیفه" و "محمد بن سنان" که ظاهرا در این دو نفر نیز امر آسان است.
طبق این روایت پیامبرخدا(ص) نگه دارنده طعام را در قیمت فروش طعام خود آزاد گذاشته و نرخ بخصوصی را برای وی معین نفرمود.
2- شیخ طوسی به سند خود از حسین بن عبیدالله بن حمزه، از پدرش، از
.jpg)
