باز در همان کتاب دعائم از جعفر بن محمد(ع) روایت شده که فرمود:
"دست نباش را [یعنی کسی که قبرها را میشکافد و کفن های مردگان را میدزدد] قطع نمی کنند، مگر اینکه بارها به این کار اقدام کرده و دستگیر شده باشد، لکن در هر بار او را به شدت کتک زده و به کیفر میرسانند و به گونه ای تنبیه میکنند که درس عبرت دیگران باشد و سپس زندانی میکنند."قال جعفر بن محمد(ع): "لا تقطع ید النباش الاان یؤخذ و قد نبش مرارا و یعاقب فی کل مرة عقوبة، و ینکل و یحبس."(دعائم الاسلام ج 476/2، کتاب السراق، فصل 2، حدیث 1707) لازم به یادآوری است که "نکل ینکل" در لغت به معنای تنبیه و مجازات کسی است که مایه درس عبرت دیگران باشد.(مقرر)
و نیز در کتاب "مسند زید بن علی (ع)"، زید از پدرش از جدش، او نیز از علی (ع) نقل کرده:
"علی (ع) در مواردی که کسی نفقه و خرجی افراد واجب النفقه و تحت تکفل خود را نمی پرداخت و نیز در دین، قصاص، حدود و همه موارد مربوط به حقوق افراد خطاکار را زندانی میکرد. و نیز آن حضرت مهاجمان و ربایندگان علنی اموال مردم را به زنجیر میکشید، و آن زنجیرها را قفل میکردند و مأموران ویژه ای وجود داشتند که در اوقات نماز یک قسمت آن زنجیرهای قفل شده را باز میکردند تا آنان نماز بخوانند."عن زید بن علی (ع)، عن أبیه، عن جده، عن علی (ع): "انه کان یحبس فی النفقة و فی الدین و فی القصاص و فی الحدود و فی جمیع الحقوق، و کان یقید الدعار بقیود لها أقفال، و یوکل بهم من یحلها لهم فی أوقات الصلاة من أحد الجانبین." ( مسند زید 265/، کتاب شهادات، باب القضاء)
باید توجه داشته باشیم که واژه "دعار" در متن حدیث [که ما آن را به مهاجم و رباینده علنی مال مردم ترجمه کردیم ] سه گونه خوانده میشود، و در هر سه صورت نیز معنای آنها نزدیک به هم میباشد.
"دعار" با ضمه دال و تشدید عین بدون نقطه جمع کلمه "داعر" میباشد و داعر نیز به معنای شخص خبیث و تبهکار است.
"ذعار" با ذال نقطه دار و عین بدون نقطه نیز به معنای شخص خبیث و معیوب
.jpg)
