لکن در کتاب "احکام السجون" وائلی قاطعانه حکم داده شده به اینکه کیفر زندان در اسلام از سنخ "تعزیرات" است، و هیچ عنوانی بجز "تعزیر" بر آن صدق نمی کند. چکیده سخن او از این قرار است:
دلایل تعزیری بودن کیفر زندان
2- زندان از جمله کیفرهائی است که در صورت تحصیل یقین نسبت به توبه شخص زندانی، امام مسلمین و یا نائب او میتواند او را عفو کند؛ و اگر زندان از مصادیق حدود بود، امام نمی توانست آن را عفو کند و چیزی از مدتش بکاهد، چون از اختیارات امام نیست که در حدود عفو کند.
3- در زمان رسول خدا(ص) کیفر زندان در مسجد عملی میشد و مجرم را در مسجد زندانی میکردند، اگر زندان از جمله حدود میبود آن را در مسجد جاری نمی ساختند و عملی نمی کردند، چون پیامبر(ص) از اجرای حدود در مساجد نهی فرموده است. و به همین خاطر است که میبینیم فقها نیز زندان را در بخش مربوط به تعزیرات جای داده و بر تعزیر بودن آن تصریح کرده اند."احکام السجون 57/
ولی ما میگوئیم: بدیهی است که تعزیرات از جمله شیوه های کیفری اسلام است، و هر نوع زندانی و محبوس کردن به انگیزه مجازات و کیفر دادن نمی باشد، مانند زندانی کردن شخص متهم که هنوز بزهکاری اش ثابت نشده باشد، اما ادله سه گانه ای که مؤلف کتاب یاد شده (احکام السجون) به عنوان دلیل بر اثبات تعزیری