صفحه ۳۸۸

گرفته و چنین پندارند که در راه کسب اطلاعات هر گناه و معصیتی را می‎توان مرتکب شد.

[نکته مهم دیگری که در اینجا وجود دارد و ضرورت دارد حکم آن از نظر فقه اسلامی معلوم شود مسأله "خودکشی" مأمورین اطلاعات و جواسیس حکومت اسلامی در برخی از شرایط حساس و خطرناک می‎باشد.] آیا خودکشی به منظور نیفتادن به دست دشمن جایز است یا نه ؟ توضیح اینکه گاهی زن مسلمانی که به نفع اسلام تجسس می‎کند و فعالیت او در میان دشمن لو می‎رود و می‎خواهند دستگیرش کنند و او یقین دارد که در صورت دستگیر شدن هتک ناموس خواهد شد و مورد تجاوز دشمن قرار خواهد گرفت، و یا این که مرد و یا زن مسلمان می‎داند که در صورت دستگیر شدن توسط دشمنان اسلام مورد شکنجه های طاقت فرسا قرار خواهد گرفت و نخواهد توانست اسرار لازم را مکتوم نگه دارد بلکه به ضرر اسلام و مسلمین مجبور به اعتراف و افشای اسرار خواهد شد، آیا در چنین شرایطی شرعا برای او جایز است که خودکشی کند یا نه ؟

در این مسأله دو وجه و احتمال است [یعنی به یک احتمال می‎توان گفت جایز است و به یک احتمال جایز نیست.] لکن ظاهر قضیه این است که باید آن شخص ملاکها و موازین موجود در باب تزاحم را اساس قرار بدهد و بر وفق مرجحات آن عمل کند، [یعنی ارزیابی کند و بسنجد و ببیند واقعا کدام یک از این دو عمل ارجحیت دارد و ضررش کمتر است، خودکشی کردن یا تسلیم شدن و افشاکردن اسرار؟] اهم و مهم را ملاحظه کند. لکن تشخیص اهم و مهم نیز در چنین مواردی کار هر کس نیست. آگاهی های گسترده نسبت به احکام اسلام لازم دارد، و در صلاحیت هر فردی نمی باشد.

پنجم:

در بحث "تعزیرات" ما مفصلا راجع به اینکه آیا جایز است متهمین را برای گرفتن اعتراف و کشف جرم تعزیر کرد و یا نه، بحث و گفتگو کرده ایم، و این

ناوبری کتاب