کدام اذن نداد، پخش شوید و "عریفهای خودتان" را پیش من بفرستید تا با آنان در این باره حرف بزنم. مردم پخش شدند و عریفهای آنان نزد رسول خدا(ص) آمدند و گفتند که: همه با طیب نفس به این کار اذن داده اند."صحیح بخاری ج 82/2، کتاب العتق، باب من ملک من العرب رقیقا...)
[از این روایت معلوم میگردد که هر یک از قبایل مسلمان برای خودشان "عریفی" داشته اند که در امور مختلف واسطه میان آنها و امام مسلمین (پیامبراسلام) بوده است.
احادیثی که تا اینجا درباره مشروعیت و نقابت در اسلام نقل کردیم، مأخوذ از منابع برادران سنت و جماعت بود. اکنون چند روایت هم در این باره از طریق راویان خاص احادیث اهل بیت عصمت و طهارت نقل میکنیم، که اینها نیز همانند آن قبلی ها دلالت بر سابقه وجودی نقابت و عرافت در اسلام و مشروعیت آن دارند.]
5- شیخ کلینی (ره) به سند خود از "حبیب بن ابی ثابت" روایت کرده که او گفت:
"از مناطق همدان و حلوان، عسل و انجیر برای امیرالمؤمنین علی (ع) رسید. آن حضرت "عریفها" را دستور داد که یتیمان را جمع کرده و به نزد آن بزرگوار بیاورند. آن حضرت از آن عسل و انجیرها به آن بچه های یتیم میخورانید، و نیز با قدحی آن را میان همه آنان تقسیم فرمود. به آن حضرت گفته شد: یا امیرالمؤمنین، چه کار داری میکنی با اینها؟ امیرالمؤمنین جواب داد: امام پدر یتیمان به شمار میآید، و من این کار را به حساب پدر بودن و از جانب پدرانشان انجام میدهم."اصول کافی ج 406/1 (کتاب الحجة، باب ما یجب من....، حدیث 5)
6- در وسائل از شیخ صدوق (ره) از امام صادق (ع) روایت است که در ضمن "حدیث مناهی" فرمود:
.jpg)
