صفحه ۳۶۲

و حکومت وارد شده است [که منظور نکوهش سلاطین و امرای جور است و نه اصل امارت و حکومت ] در این قبیل روایات نیز منظور نکوهش کسانی است که از جانب حکومتهای جور و زمامدار ناحق برای شناسایی افراد مؤمن و صالح استخدام می‎شده اند؛ و این حقیقتی است که از مطالعه و بررسی اخبار و روایات گوناگون به دست می‎آید. وگرنه شخص رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین (ع) در حکومت و مشی سیاسی خویش این گونه بوده اند که در مقام اداره امور امت از روش "نقابت" و "عرافت" استفاده می‎کرده اند. و این موضوع از اخبار و روایاتی که هم اکنون نقل خواهیم کرد آشکار می‎شود. [این اخبار درواقع هم سابقه تاریخی عرافت و نقابت در اسلام و هم مشروعیت آن را می‎رسانند]:

[سابقه تاریخی و مشروعیت نقابت و عرافت در اسلام:]

1- در سیره ابن هشام روایت شده: پیامبراسلام در "عقبه دوم""عقبه" نام محلی است که در میان شهر مکه و منی واقع شده و اکنون مسجدی به همین نام در آنجا وجود دارد. در سال دوازدهم بعثت، رسول خدا(ص) در آنجا با دوازده نفر از اهالی یثرب (مدینه) پیمان بیعت بستند. در سال بعد یعنی سال سیزدهم بعثت نیز در همان محل (عقبه) هفتاد و سه تن از مسلمانان یثرب (مدینه) بعد از انجام مراسم حج و به طور پنهانی در وسط شب با رسول خدا(ص) بیعت کرده و پیمان بستند که مانند زن و فرزندشان از پیامبراسلام دفاع کنند. از این میان هفتاد و یک نفر مرد و دو نفرشان زن بودند. اولی را "پیمان عقبه اول" و دومی را نیز "پیمان عقبه دوم" می‎نامند. (مقرر) وقتی دسته ای از مردم مدینه با آن حضرت بیعت کردند، خطاب به آنان فرمود:

"از میان خودتان دوازده نفر را به عنوان نقیب برگزیده و به من معرفی کنید، تا آنان هر کدامشان ناظر وضعیت قبیله و قوم خود باشند. آنان نیز از میان خود دوازده نفر را به عنوان نقیب برگزیدند؛ نه نفر از میان خزرجیان و سه نفر از میان اوسیان، و... آنگاه رسول خدا(ص) خطاب به نقبا منتخب فرمود:

شماها بر آنچه که قومتان هستند کفیل هستید، همان گونه که حواریین برای عیسی

ناوبری کتاب