صفحه ۳۵۵

2- وقتی که "خریت بن راشد ناجی" و یاران و هم فکران او پس از واقعه صفین [و پیش آمدن قضیه حکمیت و پیدایش خوارج با انشعاب سپاهیان امیرالمؤمنین (ع) فراری شده ] و در شهرها پراکنده شدند، علی (ع) نامه ای به شرح زیر به نمایندگان و کارگزاران خود در نقاط مختلف نوشت [که از آن برمی آید این قبیل سازمانهای محارب باید مورد تجسس امام مسلمین قرار بگیرند]:

"بسم الله الرحمن الرحیم. از بنده خدا علی امیرالمؤمنین به کلیه کسانی از کارگزاران حکومتی که آن را بخوانند. اما بعد، بدانید مردانی که با ما بیعت کرده بودند بیعت خود را شکسته و بر ما شورش و خروج کردند. آنان از دست ما فرار کردند و گمان من این است که به سوی بصره رفته باشند. بنابراین از مردمان شهر و حوزه حکومتی خودتان درباره آنان پرس وجو و کسب اخبار کنید. و در هر ناحیه ای از شهرهایتان بر امر آنان جاسوسانی بگمارید، آنگاه اخبار به دست آمده درباره آنان را برای من بنویسید."بسم الله الرحمن الرحیم. من عبدالله علی امیرالمؤمنین الی من قراء کتابی هذا من العمال، اما بعد، فان رجالا لنا عندهم بیعة خرجوا هرابا، فنظنهم وجهوا نحو بلاد البصرة، فاسأل عنهم اهل بلادک و اجعل علیهم العیون فی کل ناحیة من أرضک، ثم اکتب الی بما ینتهی، الیک عنهم، والسلام." (الغارات ج ‏337/1، تاریخ طبری ج ‏3422/6، چاپ لیدن 16 جلدی و شرح نهج البلاغه این ابی الحدید ج ‏130/3) "خریت بن راشد ناجی" از قبیله "بنی ناجیه" نخست از یاران امیرالمؤمنین (ع) بود و در جنگ صفین در رکاب آن حضرت شرکت داشت، لکن پس از قضیه حکمیت دچار انحراف و کج اندیشی گشته و جزء خوارج بر آن حضرت یاغی شد. او سردسته گروهی از خوارج گردید که پنهانی در سرزمینهای اسلامی به ویژه شهرهای عراق پراکنده شده و مشغول فعالیت گردیدند. نامه حضرت درواقع "بخشنامه ای" است درباره امر آنان به مأمورین و کارگزاران حکومتی. (مقرر)

ناوبری کتاب