27- در نهج البلاغه ضمن نامه ای که امام علی (ع) به فرماندار خود در مکه به نام "قثم بن العباس" نوشته است [مطلبی وجود دارد که دلالت دارد علی (ع) نه تنها در مناطق تحت حکومت خود از سرزمینهای اسلامی و برای فرمانداران و والی های مطیعش "عین" و جاسوس نصب میکرده، بلکه حتی در شام نیز که معاویة بن ابی سفیان سر به نافرمانی و طغیان گذاشته بود، جاسوسانی داشته است که اخبار آنجا را برای حضرت گزارش میکرده اند. حال فرق نمی کند این جواسیس امیرالمؤمنین (ع) در شام داوطلب و متطوع بوده باشند و یا مأمور رسمی، مهم این است که از گزارش آنان برای حضرت وثوق و اطمینان حاصل میشده است.]
حضرت در آن نامه به "قثم" مینویسد:
"جاسوس من در مغرب [سرزمین شام ] برای من نوشته است که گروهی از اهل شام تحت پوشش حج به مکه خواهند آمد، که دلهایشان کر و چشمانشان کور میباشد و نمی توانند حق و باطل را تشخیص بدهند و آن دو را به جای هم عوضی گرفته اند. [بدان که اینان در پوشش حج برای خرابه کاری وارد مکه میشوند، و لازم است شما به عنوان فرماندار مکه مواظب اوضاع و احوال بوده، و آنان را شدیدا کنترل کنی ] پس به گونه ای بسیار استوار و بردبارانه به وظیفه خود قیام کن و سستی به خرج مده."فی کتابه (ع) الی قثم بن عباس عامله علی مکه: "اما بعد، فان عینی بالمغرب کتب الی یعلمنی أنه وجه الی الموسم اناس من اهل الشام العمی القلوب الصم الاسماع، الکمه الابصار، یلتمسون الحق بالباطل،.... فاقم علی ما فی یدیک . قیام الحازم الصلیب." (نهج البلاغه فیض 942/، عبده ج 65/3، نامه 33)
28- باز در نهج البلاغه ضمن یکی از وصایای مولای متقیان علی (ع) به یکی از "لشگرهای" خود آمده است:
"نگهبانانی را در سوراخ کوهها و جاهای بلند بگمارید، تا دشمن نتواند از هیچ نقطه
.jpg)
