که کاملا از عیوب و لغزشها و انحراف به دور باشد بسیار کم است. لذا آن شاعر عرب گفته است:
کفی المرء نبلا أن تعد معایبه."
یعنی: کو آن آدمی که همه صفات و کارهایش پسندیده و خوب باشد؟ در اعتدال آدمی همان بس که معایب او اندک و معدود باشد.
البته کسانی را که متظاهر به گناه کردن هستند و یا بر انجام آن ادامه و اصرار میورزند و هر روزشان از روز قبل بدتر میشود، باید مورد مؤاخذه و مجازات قرار داد. همچنین تمام کسانی که بزهکاری آنها در نزد قاضی به ثبوت رسیده باشد، بایسته و شایسته کیفررسانی میباشند. مگر آنکه جرمشان اندک باشد و قاضی عفو و اغماض را مصلحت بداند. و این مطالب کاملا شایسته تدبر و دقت نظر هستند.
صاحب کتاب "کنز العمال" [داستان تاریخی جالبی را از شخصی به نام ثور کندی نقل کرده است که با توجه به تناسبی که با بحث ما دارد در اینجا میآوریم ] ثور کندی میگوید:
ای دشمن خدا! آیا گناه میکنی و گمان داری که خدا گناه تو را از دیگران پنهان میدارد؟
صاحب خانه گفت: یا امیرالمؤمنین ! بر من شتاب مکن، اگر من یک گناه انجام داده ام شما سه گناه انجام داده ای: اول این که: خداوند فرموده است: "تجسس نکنید - لا تجسسوا" سوره حجرات (49)12/ و شما تجسس کرده ای.