شیخ مرتضی انصاری - قدس سره - نیز [در مقام تفسیر این آیه شریفه ] در کتاب مکاسب خود چنین فرموده است:
2- باز خداوند [در ضرورت حفظ اسرار و عیوب مردم و حرمت پخش آن ] فرموده است:
ان الذین یحبون أن تشیع الفاحشة فی الذین امنوا لهم عذاب الیم فی الدنیا و الاخرة . [ سوره نور19/]
کسانی که پخش کردن و شهرت دادن کار بد در میان مؤمنان را دوست دارند، در این دنیا و سرای دیگر برای آنان عذابی دردناک میباشد.مفسران قرآن مجید با در نظر گرفتن روایتهای رسیده از ائمه معصومین (ع) گفته اند: منظور از "اشاعه فحشا" در متن آیه شریفه همانا "افشاگری عیوب و اسرار مردم و غیبت کردن" آنان است. چون که غیبت دیگران و بیان اسرار و عیوب و گناهان و لغزشهای افراد برای دیگران، عین انتشار و اشاعه فحشا است. چنانکه در مرسله ابن ابی عمیر به نقل از امام صادق (ع) نیز این آیه شریفه به همین صورت تفسیر شده است. طبق آن حدیث امام صادق (ع) فرمود: "کسی که خطاها و لغزشهای مؤمنین را با دو چشم خود ببیند و با دو گوش خود بشنود، باز نباید آنها را برای دیگران نقل و پخش نماید. چون در آن صورت از مصادیق آیه شریفه خواهد بود که میفرماید: ان الذین یحبون أن تشیع الفاحشة فی الذین امنوا لهم عذاب الیم فی الدنیا و الاخرة ." (از افاضات معظم له در جلسه 266 درس فقه)