آیت‌الله منتظری

ماده 36: این ماده تأکید می‎کند که باید بهر زندانی فرصت داده شود تا خود استشهاد و شکایتهایش را در هر روز به مدیر زندان یا کسی که به بازرسی از زندان می‎پردازد ارائه نماید. همچنین باید برای زندانی این امکان فراهم گردد که بتواند با بازرس به تنهائی صحبت کند. همچنین نباید شکایتهای وی را کسی مورد مراقبت قرار بدهد، و کسانی که شکایت زندانی به آنها می‎رسد باید به سرعت در پی بررسی از موارد شکایت زندانی برآمده و در رفع آن موارد کوشا باشند.

ماده 37: بر اساس این ماده باید به آگاهی هر زندانی رسانده شود که او می‎تواند با اعضاء و یا دوستان غیرمجرم خود به وسیله نامه نگاری یا ملاقات حضوری که در اوقات خاص و تحت نظارت مأموران انجام می‎پذیرد ملاقات و دیدار نماید.

ماده 38: به زندانیان خارجی اجازه داده می‎شود تا با نمایندگان خود، یا هیأت هایی که مأمور به رعایت مصالح آنان می‎باشند، ملاقات و دیدار نمایند.

ماده 39: لازم است زندانیان را از اخبار مهم توسط رسانه های گروهی همچون روزنامه، رادیو و نشریات مطلع نمود.

ماده 40: لازم است در هر زندانی برای تمام زندانیان کتابخانه ایجاد نموده و با تجهیز کتابخانه زندانیان را به مطالعه ترغیب و تشویق کنند.

ماده 41: اگر در زندان به اندازه کافی از زندانیان پیرو یک دین خاص باشند، باید فردی به عنوان نماینده (مبلغ) از جانب آن دین به امر خدمات دینی برای زندانیان مشغول گردد. به این نماینده (مبلغ) اجازه داده می‎شود تا خود به تنهائی و در اوقات مناسب به امر انجام خدمات دینی بپردازد؛ همچنین هر زندانی می‎تواند با هر نماینده (مبلغ) دینی که خود می‎خواهد ملاقات نماید؛ و نیز می‎تواند هر نماینده ای را که قبول نکرد رد کند.

ماده 42: باید به هر زندانی اجازه داده شود تا مراسم و آداب دینی خود را به جای آورد؛ و نیز به کتب خاص دینی خود دسترسی پیدا کند.