2- در "مسند زید" او از پدرش، از جدش، از علی (ع) نقل کرد که فرمود:
3- در روایت عبیدالله مدائنی از امام صادق (ع) نیز آمده است:
راوی گوید: من گفتم: آیا میزان نفی چقدر است ؟
فرمودند: از آن سرزمینی که در آن میزیسته یک سال به جای دیگر تبعید میشود، و در ضمن نامه ای به مردمان آن سرزمین نوشته میشود که او یک فرد تبعید شده است، بنابراین با او هم غذا نشوید، با هم چیزی نیاشامید، و با او مناکحت نکنید. از آنجا نیز با همین شیوه به سرزمین دیگر تبعید میشود، و این حالات ادامه پیدا میکند تا زمانی که او توبه کرده و خوار گردد."عن ابی عبدالله (ع): "و ان حارب الله و سعی فی الارض فسادا و لم یقتل و لم یأخذ من المال، نفی فی الارض. قال: قلت: و ما حد نفیه ؟ قال: سنة ینفی من الارض التی فعل فیها الی غیرها، ثم یکتب الی ذلک المصر بأنه منفی، فلا تؤاکلوه و لا تشاربوه و لا تناکحوه، حتی یخرج الی غیرها، فیکتب الیهم ایضا بمثل ذلک . فلایزال هذه حاله سنة، فاذا فعل به ذلک تاب و هو صاغر." (تهذیب ج 131/10، باب حد سرقت و...حدیث 140)