"درباره مردی که مرد دیگری را به کشتن مردی فرمان داده و او نیز او را کشته است [سئوال شد]، آن حضرت فرمود: "آن کس که او را کشته است کشته میشود، و کسی که دستور قتل را صادر کرده است محکوم به زندان ابد میشود تا بمیرد."عن ابی جعفر(ع): "فی رجل امر رجلا بقتل رجل (فقتله)، فقال: یقتل به الذی قتله، و یحبس الامر بقتله فی الحبس حتی یموت. (وسائل ج 32/19، باب 13 از ابواب قصاص نفس، حدیث 1)
همانند این حدیث از شیخ طوسی نیز روایت شده است. همچنین شیخ صدوق نیز همانند آن را نقل کرده با این تفاوت که در روایت شیخ صدوق آمده است: "مرد آزادی را به کشتن مرد دیگری فرمان دهد..."همان مدرک، همان باب: "...امر رجلا حرا..."
اصحاب ما فقهای امامیه چنانکه خواهیم گفت به مضمون این روایت فتوا داده اند.
ششم - شخص مملوکی که به فرمان آقای خود کسی را کشته باشد:
1- کلینی از علی بن ابراهیم، از پدرش، از نوفلی، از سکونی، از امام صادق (ع) روایت کرده که آن حضرت فرمود:
"در مورد مردی که بنده خود را فرمان داده بود که یک مردی را بکشد امیرالمؤمنین (ع) فرمود: آیا جز این است که بنده هر کسی برای او همچون تازیانه و شمشیر اوست ؟ [یعنی مجبور است از مولا و آقای خود فرمان ببرد]، بنابراین باید آقای او کشته شود و خود او (مملوک) به زندان سپرده شود."عن ابی عبدالله (ع) قال: "قال امیرالمؤمنین (ع) فی رجل امر عبده ان یقتل رجلا فقتل."، فقال امیرالمؤمنین (ع): و هل عبدالرجل الا کسوطه او کسیفه ؟یقتل السید، و یستودع العبد السجن." (وسائل ج 33/19، باب 14 از ابواب قصاص نفس، حدیث 2)
شیخ صدوق نیز همانند آن را با سند ویژه خود از "سکونی" روایت کرده است.
.jpg)
