آیت‌الله منتظری

در تحریر [علا مه حلی ] نیز آمده است:

در مسالک نیز آمده است:

لکن صاحب کتاب مسالک بعد از بیان مطلب فوق در آن مناقشه نموده و گفته است که: احتمال هست که مجازات زنی که مرتد فطری باشد، زندان ابد بوده باشد و توبه او را نپذیرند، چنانکه توبه مرد مرتد فطری را نمی پذیرند.

لکن در این مورد مطلبی که ما پذیرفته و با ارائه دلایل آن را تقویت نمودیم اظهر و آشکارتر است.

برای تأیید و تقویت بیشتر آنچه که گفتیم، ممکن است به احادیثی که می‎گویند: باید بر زن مرتد در زندان سختگیری نموده و با زدن او را مجبور به اقامه نماز نمود، بتوان استناد کرد. شاهد ما بر این مدعا روایتی است که قبلا از کتاب دعائم الاسلام نقل کردیم. مضافا بر اینکه حاکم اسلامی می‎تواند حدودی را که از طریق اعتراف و اقرار شخص مجرم به ثبوت رسیده عفو کند، و حتی به نظر شیخ مفید(ره) حاکم می‎تواند همه حدود را عفو کند اعم از اینکه از طریق اعتراف و اقرار ثابت شده باشد و یا از طریق بینه، چنانکه قبلا نقل گردید. این مطلبی است که درک آن به دقت و باریک بینی نیاز دارد.

چنانکه قبلا هم گفتیم منظور از حبس دائم زن مرتد، عدم محدودیت حبس او به محدوده زمانی ویژه و معین می‎باشد، نه نگه داشتن وی در زندان برای همیشه هرچند که روی به صلاح و توبه گذاشته و از ارتداد خود برگشته باشد.