صفحه ۲۴۴

یاران او نیز همین را گفته اند. و اضافه کرده اند که اگر زن مرتد [از کشور مسلمین گریخته ] و خود را به دارالحرب برساند و به کفار ملحق شود، در صورت دستیابی مسلمین بر او به اسارت و بردگی گرفته می‎شود. از علی (ع) نیز روایتی نقل شده مبنی بر جواز استرقاق و به بردگی گرفته شدن او؛ قتاده نیز همین را گفته است.

شافعی گفته است: هرگاه زنی مرتد شود، مانند مرد مرتد کشته می‎شود، مشروط بر اینکه از ارتداد خود بر نگردد. ابوبکر نیز همین را گفته است، از علی (ع) نیز روایت شده است که آن حضرت فرمود: هر مرتدی باید کشته شود، چه زن باشد و چه مرد (کل مرتد مقتول، ذکرا کان او انثی.) از تابعان، حسن بصری و زهری و از میان فقها نیز اوزاعی، لیث بن سعد، احمد بن حنبل و اسحاق همین را گفته اند.

اما دلیل ما [طایفه امامیه بر فتوای خودمان ] عبارت است از اجماع علمای طایفه امامیه و روایات آنان در این باره. چنانکه از رسول خدا(ص) نیز روایت شده که آن حضرت از کشتن زنان و کودکان نهی فرموده است، و تفاوتی میان کودک و زن نگذاشته است. و باز از آن حضرت روایت شده که از کشتن زن مرتد بخصوص نهی فرمود. از ابن عباس نیز نقل شده که گفت: زن مرتد را زندانی می‎کنند، او را نمی کشند.

علاوه بر اینها اصل بر حفظ و حقن خون است، و دلیل ویژه ای بر جواز قتل زن مرتد اقامه نشده است؛ کسی که مدعی جواز قتل اوست، باید بتواند دلیل اقامه کند."الخلاف ج 170/3

ابن قدامه در کتاب "مغنی" خود بعد از نقل قول "خرقی" در این باره که گفته است:

"هر مرد و زنی که عاقل و بالغ باشد و از دین اسلام خارج شود، سه روز بر او سخت می‎گیرند و او را دعوت به پذیرش اسلام می‎کنند، اگر از ارتداد خود برگشتند که [آزادشان می‎کنند] و اگر از ارتداد خود برنگشتند آنان را می‎کشند."

صفحه ۲۴۳ صفحه ۲۴۵
ناوبری کتاب