اگر آن زن مرتد کنیز باشد و صاحبانش به خدمت او نیاز داشته باشند [در این صورت او را زندانی نمی کنند، بلکه ] او را در منزل به خدمت میگیرند ولکن عملا بر او بسیار سختگیری میکنند و لباس درشت میپوشانند، به مقداری که خود را بپوشاند و از گرما و سرمائی که احتمال مرگ آور بودن داشته باشد او را محافظت کند؛ از خوردنی ها نیز به مقداری به او داده میشود که نمیرد..."عن علی (ع) أنه قال: "اذا ارتدت المراءة فالحکم فیها أن تحبس حتی تسلم أو تموت، و لا تقتل. و ان کانت أمة فاحتاج موالیها الی خدمتها استخدموها و ضیق علیها بأشد الضیق، و لم تلبس الا من خشن الثیاب بمقدار ما یواری عورتها و یدفع عنها ما یخاف منه الموت من حر أو برد، و تطعم من خشن الطعام حسب ما یمسک رمقها..." (دعائم الاسلام ج 480/2، کتاب الردة و البدعة، فصل 1، حدیث 1720)
این را در مستدرک از دعائم نقل کرده است.مستدرک ج 243/3، باب 3 از ابواب حد مرتد، حدیث 1
7- باز در دعائم الاسلام در ضمن حدیثی درباره ارتداد، در این باره چنین آمده است:
در مستدرک نیز این خبر را از دعائم نقل کرده است.ر.ک . مستدرک ج 243/3، باب 3 از ابواب حد مرتد، حدیث 2
و نیز در روایت "صحیحه حماد" از امام صادق (ع) درباره زنی که از اسلام خارج و مرتد شود چنین آمده است: