صفحه ۲۴۲

"هرگاه زنی مرتد شود، حکم آن این است که زندانی اش کنند تا اینکه دوباره مسلمان شود، و یا اینکه آنقدر در زندان بماند که در همانجا بمیرد، اما او را نباید کشت.

اگر آن زن مرتد کنیز باشد و صاحبانش به خدمت او نیاز داشته باشند [در این صورت او را زندانی نمی کنند، بلکه ] او را در منزل به خدمت می‎گیرند ولکن عملا بر او بسیار سختگیری می‎کنند و لباس درشت می‎پوشانند، به مقداری که خود را بپوشاند و از گرما و سرمائی که احتمال مرگ آور بودن داشته باشد او را محافظت کند؛ از خوردنی ها نیز به مقداری به او داده می‎شود که نمیرد..."عن علی (ع) أنه قال: "اذا ارتدت المراءة فالحکم فیها أن تحبس حتی تسلم أو تموت، و لا تقتل. و ان کانت أمة فاحتاج موالیها الی خدمتها استخدموها و ضیق علیها بأشد الضیق، و لم تلبس الا من خشن الثیاب بمقدار ما یواری عورتها و یدفع عنها ما یخاف منه الموت من حر أو برد، و تطعم من خشن الطعام حسب ما یمسک رمقها..." (دعائم الاسلام ج ‏480/2، کتاب الردة و البدعة، فصل 1، حدیث 1720)

این را در مستدرک از دعائم نقل کرده است.مستدرک ج ‏243/3، باب 3 از ابواب حد مرتد، حدیث 1

7- باز در دعائم الاسلام در ضمن حدیثی درباره ارتداد، در این باره چنین آمده است:

"اگر آن مرتد باشد او را زندانی می‎کنند تا توبه کند و یا در زندان بماند تا بمیرد."و فیه أیضا فی حدیث المرتد: "و ان کانت امراءة حبست حتی تموت أو تتوب." (دعائم الاسلام ج ‏398/1، کتاب الجهاد، ذکر من یسع قتله من اهل القبلة)

در مستدرک نیز این خبر را از دعائم نقل کرده است.ر.ک . مستدرک ج ‏243/3، باب 3 از ابواب حد مرتد، حدیث 2

و نیز در روایت "صحیحه حماد" از امام صادق (ع) درباره زنی که از اسلام خارج و مرتد شود چنین آمده است:

"آن زن کشته نمی شود، بلکه از او کارهای سخت می‎کشند و از خوردنی ها و آشامیدنی ها فقط به مقدار زنده ماندن به او می‎دهند، بر او لباس درشت می‎پوشانند، و با زدن وادار بر نمازخوانی می‎کنند."

ناوبری کتاب