صفحه ۲۳۹

دوم - زن مرتد:

روایات در این باره فراوان و مستفیض می‎باشد، [ما در اینجا هفت مورد از آنها را نقل می‎کنیم، با توجه به این که در هر کدام از آنها نکته تازه و قابل توجهی هست که در دیگری نیست ]:

1- روایت صحیحه حریز، از امام صادق (ع) که فرمود:

"بجز سه دسته کسان دیگر را نباید زندان ابد داد، آن سه دسته اینها هستند: دستیار قتل، یعنی کسی که شخص را می‎گیرد تا دیگری او را بکشد، زن مسلمانی که مرتد و از اسلام خارج شود، دزد [در نوبت سوم دزدی و] بعد از آنکه یک دست و پای او را بریده باشند."حریز عن ابی عبدالله (ع) قال: "لا یخلد فی السجن الاثلاثة : الذی یمسک علی الموت، و المراءة المرتدة عن الاسلام، و السارق بعد قطع الید و الرجل." (وسائل ج ‏550/18، باب 4 از ابواب حد مرتد، حدیث 3)

باید توجه داشته باشیم که منحصر ساختن موارد حبس ابد در این حدیث به سه مورد یاد شده جنبه نسبی دارد و به اصطلاح "حصر اضافی" است و نه حصر حقیقی؛ به دلیل اینکه موارد زندان که در روایات مورد تصریح قرار گرفته بیش از اینهاست، و ما به زودی همه آنها را نقل خواهیم کرد. شاید علت بیان حکم به صورت حصر اضافی از این جهت بوده است که در زمان حضرت صادق (ع) حکام جور مردم را بدون دلیل موجه و جرم مناسب به زندان ابد محکوم می‎کردند، از این جهت حضرت صادق (ع) خواسته است عمل آنان را به طور غیر مستقیم تخطئه کند.

2- روایت غیاث بن ابراهیم، از جعفر، از پدرش، از علی (ع) که فرمود:

"هرگاه زنی مرتد و از دین اسلام خارج شود کشته نمی شود، ولکن حبس ابد می‎شود."خبر غیاث بن ابراهیم، عن جعفر، عن أبیه، عن علی (ع) قال: "اذا ارتدت المراءة عن الاسلام لم تقتل ولکن تحبس أبدا." (وسائل ج ‏549/18، باب 4 از ابواب حد مرتد، حدیث 2)

ناوبری کتاب