و اما حدیث دیگر [یعنی روایت ابوهریره و روایت لزوم اقتدا به عمر و ابوبکر] باید گفت که: آن با سخن علی (ع) تعارض دارد؛ و لذا مردود است. از طرف دیگر از عمر روایت شده است که بعدها از نظر خود عدول کرده و نظر علی (ع) را برگزید. چنانکه سعید روایت کرده است: ابوالاحوص، از سماک بن حرب، از عبدالرحمن بن عائذ نقل کرده که او گفت:
مردی را که [قبلا به خاطر دو بار دزدی ] یک دست و یک پای او را بریده بودند به نزد عمر آوردند، عمر دستور داد که پای دیگر او را نیز ببرند. علی (ع) گفت: خداوند در قرآن فرموده است: "انما جزاء الذین یحاربون الله و رسوله و یسعون فی الارض فسادا..."سوره مائده (5)33/ یعنی "کیفر کسانی که با خداوند و پیامبر به جنگ و محاربه برخاسته و زمین را به فساد بیالایند این است که کشته شوند...و یا یک دست و پای آنان به گونه معکوس بریده شود." این مرد [که دزد است و نه محارب ] یک دست و پایش بریده شده است؛ لذا سزاوار نیست که پای دیگر او را نیز ببرید و از راه رفتن عاجزش کنید. باید او را تعزیر و تنبیه کرده و زندانی کنید."مغنی ج 271/1_273
.jpg)
