آیت‌الله منتظری

"ای رفاعه ! اگر در نزد تو ثابت شود که کسی در زندان به ابن هرمه مطالبی را می‎آموزد که بر زیان یک مسلمان ممکن است تمام شود، او را با تازیانه بزن و زندانی کن، تا هنگامی که از کار خود توبه کند."کتب علی الی رفاعة ... فان صح عند ک أن احدا یلقنه ما یضربه مسلما، فاضربه بالدرة، فاحبسه حتی یتوب. (دعائم الاسلام ج ‏532/2) البته مصداق روشن این حدیث همان "وکیل مدافع" است که در زمان ما مرسوم شده و هر پولداری یک وکیل مدافعی دارد که همه جا از او دفاع می‎کند. (از افاضات معظم له در جلسه 254 درس فقه)

"شیوه علی (ع) این بود که هرگاه گواهی دهنده به ناحقی ( شاهد زور) را دستگیر می‎کرد، اگر او در آن محل غریب و ناشناخته بود، او را به میان قبیله اش می‎فرستاد[تا در آنجا به همگان معرفی شود و دیگر کسی به حرف او اعتماد نکند؛] و اگر آن گواهی دهنده بازاری بود، او را به بازار می‎فرستاد تا در آنجا بین مردم بگردانند و معرفی اش کنند [تا اعتماد مردم از او سلب شود]، سپس او را بازگردانده و چند روز زندانی می‎کردند، آنگاه آزادش می‎کردند می‎رفت.""عن غیاث بن ابراهیم، عن جعفر، عن ابیه (ع): ان علیا(ع) کان اذا اخذ شاهد زور فان کان غریبا بعث به الی حیه، و ان کان سوقیا بعث به الی سوقه فطیف به، ثم یحبسه ایاما ثم یخلی سبیله." (وسائل ج ‏244/18، باب 15 از کتاب شهادات، حدیث 3)

"مردی را نزد عمر آوردند که گواهی به ناحق داده بود، او را یک روز از صبح تا شام در معرض دید مردم نگه داشتند، و هر کس که می‎آمد می‎گفتند: این فلان کس می‎باشد که گواهی به ناحق می‎دهد، بشناسید او را، سپس آن مرد را به زندان بردند."سنن بیهقی ج ‏141/10، کتاب آداب القاضی، باب ما یفعل بشاهد الزور.