آیت‌الله منتظری

"زنی به محضر علی (ع) آمد و به او گفت: من زنا کرده ام، حضرت اعتنا نکرد و روی خود را از او برگرداند، آن زن باز خود را به مقابل صورت آن حضرت رسانده و گفت: من زنا کرده ام، حضرت باز روی خود را از او برگرداند [که از حرف خود پشیمان شود و از آنجا بیرون برود] لکن آن زن باز هم خود را در مقابل صورت آن حضرت قرار داده و گفت: من زنا کرده ام. [پس از مرتبه چهارم ] حضرت دستور داد او را زندانی کنند، او آبستن بود؛ و لذا نگه داشتند تا اینکه زایمان کرد، بعد از آن در محلی به نام رحبه گودالی در زمین کنده [و او را سنگسار نمودند]."فی صحیحة ابی مریم، عن ابی جعفر(ع) قال: "اتت امراءة امیرالمؤمنین (ع) فقالت: انی قد فجرت، فاعرض بوجهه عنها، فتحولت حتی استقبلت وجهه فقالت: انی قد فجرت، فاعرض عنها، ثم استقبلته فقالت: انی قد فجرت، فاعرض عنها، ثم استقبلته فقالت: انی فجرت، فأمر بها فحبست و کانت حاملا، فتربص بها حتی وضعت ثم امر بها بعد ذلک فحفر لها حفیرة فی الرحبة ..." (وسائل ج ‏380/18، باب 16 از ابواب حد زنا، حدیث 5)

"زنی به نام شراحه همدانی را نزد علی (ع) آوردند[که آن زن مصر بود زنا کرده ام باید حد شرعی بخورم ]، علی (ع) به آن زن فرمود: شاید در خواب بوده ای که یک مرد ناشناسی روی تو افتاده است، جواب داد: نه، حضرت فرمود: شاید ترا به این کار مجبور کرده اند، جواب داد: نه، حضرت فرمود: شاید شوهر تو که در جبهه مقابل دشمن ماست به سراغ تو آمده و با تو همبستر شده و تو دوست نداری به او نسبت دهی (که از جبهه فرار کرده است).