جان و زندگی آنان مربوط میشود[= حبس پزشک جاهل ]، سومی نیز به اموال آنان مربوط میشود.
بنابراین هر کس که کار و شغل او به یکی از این سه رکن اساسی زندگی فرزندان بشر مربوط شود، و او اهلیت این کار را نداشته باشد، بر امام مسلمین واجب است که او را زندانی کند و از ادامه آن شغل بازدارد.
پر واضح است که در این صورت زندان در مرتبه متأخر قرار میگیرد، یعنی ابتدا او را پند و نصیحت داده و موعظه یا تهدید میکنند، اگر این کارها اثر نبخشید او را به زندان میافکنند. در این صورت زندان او نیز از نوع "زندان تعزیری" محسوب میشود.
و اگر زندان در ادب کردن او مؤثر نمی باشد، باید نوع زندان او را بدین گونه مشخص کنیم که بگوئیم: او را برای دفع شر و زیانش از جامعه و مردم زندانی کرده ایم که در این صورت زندان او نه جنبه تعزیری دارد و نه جنبه حدی [بلکه صرفا برای تأمین مصالح عمومی جامعه زندانی شده است ].
دسته پنجم، ششم و هفتم - غصب کننده مال دیگران، خورنده به ناحق مال یتیم،
خائن در امانت:
1- شیخ طوسی با سند صحیح از زراره از امام محمدباقر(ع) روایت کرده است که آن حضرت فرمود:
.jpg)
