5- در تراتیب الاداریه آمده است:
"برخی از راویان یاد کرده اند که رسول خدا(ص) در مدینه کسی را به صرف اتهام زندانی فرمود."
این مطلب را عبدالرزاق ونسائی در مصنفات خود از طریق بهز بن حکیم، از پدر او از پدربزرگش نقل کرده اند.
ابوداود نیز آن را در کتاب خود به نقل از بهز بن حکیم به این صورت نقل کرده است:
"پیامبراسلام (ص) گروهی از خویشاوندان مرا در یک اتهام مربوط به خون زندانی کرد..."من سنن ابی داود را مورد تتبع قرار دادم لکن این روایت را با این تعبیرات در آن نیافتم. (از افاضات معظم له در جلسه 248 درس فقه)
در کتاب "ألمصنف" نیز از عبدالرزاق با همان سند نقل شده که:
"رسول خدا(ص) مردی را به دلیل متهم بودن او ساعتی از روز زندانی کرده سپس او را آزاد نمود."تراتیب الاداریة ج 296/1
6- در سنن بیهقی با سند ویژه خود از امام باقر (ابوجعفر(ع" روایت شده:
"علی (ع) فرمود: زندانی کردن تا زمانی بر امام جایز است که قضیه روشن شود، بعد از روشن شدن قضیه زندانی کردن ستمگری است."سنن بیهقی ج 53/6، کتاب التفلیس، باب حبسه اذا اتهم و تخلیته...
7- در وسائل الشیعه با سند ویژه خود از ابوبصیر از حضرت امام باقر (ابوجعفر(ع" در ضمن داستان شکایت یک جوان نزد حضرت امیر(ع) که پدرش به همراه دسته ای به قصد مسافرت بیرون رفته ولکن هنگام بازگشت آنان برنگشته بود، و همراهان او به جوان گفته بودند: او مرد و مالی نیز بر جای نگذاشت، چنین روایت کرده است:
.jpg)
