صفحه ۱۱۲

ولی باید گفت: بدیهی است که آنچه در این روایت از عمل امیرالمؤمنین (ع) نقل شده به یک واقعه ویژه مربوط می‎شود. شاید آن شخص فقیر بوده است و توانائی بر تحصیل رزق خود را نداشته است؛ لذا این حدیث دلالت ندارد بر این که هر زندانی را باید نفقه و خرجی داد.

چنانکه ظاهر این است که در این قسمت از سخن علی (ع) که به شیوه رسول خدا(ص) استناد و اشاره شده، با این تعبیر که: "رسول خدا(ص) چنین عمل می‎کرد و من نیز با او مخالفت نمی کنم"، پرداخت خرجی و هزینه زندانی منظور نبوده است، بلکه مسأله محکوم به زندان ابد کردن دزد در مرتبه سوم دزدی مورد اشاره قرار گرفته است، به عنوان تعریض بر شیوه ابوبکر و عمر که در مرتبه های سوم و چهارم دزدی نیز دست و پای دزد را قطع می‎کردند، چنانکه اخبار و روایات اهل سنت نیز بر این مسأله دلالت دارند.

4- روایت دیگر در این باره حدیث صحیح ابوبصیر می‎باشد که از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود:

"یک پای دزد بعد از آنکه یک دست او قطع شد بریده می‎شود، و بعد از آن هیچ بریده نمی شود، در مرتبه سوم نیز به زندان محکوم می‎گردد. و خرجی او را نیز از بیت المال مسلمین قرار می‎دهند.""تقطع رجل السارق بعد قطع الید ثم لا یقطع بعد، ولکن ان عاد حبس و أنفق علیه من بیت المال المسلمین." (وسائل ج ‏493/18، باب 5 از ابواب حد سرقت، حدیث 6)

5- روایت صحیح حلبی از امام صادق (ع) درباره سرقت نیز از جمله این روایات است که فرمود:

"یک پای دزد بعد از آنکه یک دست او بریده شد بریده می‎شود، و بعد از آن هیچ بریده نمی شود، و اگر در مرتبه سوم دزدی کرد به زندان محکوم می‎شود و خرجی او نیز از بیت المال قرار داده می‎شود."صحیحة الحلبی، عن أبی عبدالله (ع) فی حدیث فی السرقة، قال: "تقطع الید و الرجل ثم لا یقطع بعد، ولکن ان عاد حبس و أنفق علیه من بیت مال المسلمین." (وسائل ‏494/18، باب 5 از ابواب حد سرقت، حدیث 7)

صفحه ۱۱۱ صفحه ۱۱۳
ناوبری کتاب