آیت‌الله منتظری

"از آن حضرت درباره دزد سئوال کردم که آیا با او چگونه باید رفتار کرد؟ آن حضرت فرمود: از پدرم شنیدم که گفت: در زمان علی (ع) مردی را به نزد آن بزرگوار آوردند که دزدی کرده بود، آن حضرت دست [راست ] او را قطع کرد. پس از مدتی برای بار دوم دزدی کرده بود که باز به نزد آن حضرت آوردند، این دفعه پای او را به گونه عکس دستش قطع کرد. [یعنی پای چپ او را قطع کرد]. پس از مدتی باز دزدی کرده بود که برای سومین بار او را به حضور آن بزرگوار آوردند، که در این دفعه او را به زندان ابد محکوم کرده و خرجی اش را نیز از بیت المال مسلمین قرار داد و فرمود: رسول خدا(ص) چنین عمل می‎کرد، و من نیز با او مخالفت نمی کنم."روی الکلینی عن عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد، عن الحسین بن سعید، عن النضر بن سوید، عن القاسم، عن أبی عبدالله (ع) قال: سألته عن رجل سرق، فقال: سمعت أبی یقول: اتی علی (ع) فی زمانه برجل قد سرق فقطع یده، ثم اتی به ثانیة فقطع رجله من خلاف، ثم اتی به ثالثة فخلده فی السجن و أنفق علیه من بیت مال المسلمین و قال: هکذا صنع رسول الله (ص) لا أخالفه. (وسائل ج ‏493/18، باب 5 از ابواب حد سرقت، حدیث 3) در این حدیث جمله: "رسول خدا چنین می‎کرد و من نیز با او مخالفت نمی کنم" تعریض و ردی است بر رأی سران و علمای اهل سنت در این مسأله، چون طبق روایاتی عمل می‎کردند که: در مرتبه اول دزدی دست راست او، در مرتبه دوم دست چپ او، در مرتبه سوم پای راست و در مرتبه چهارم پای چپ او را قطع کرده و در مرتبه پنجم او را محکوم به زندان ابد می‎کردند. امیرالمؤمنین (ع) می‎خواهد بفرماید این شیوه خلاف شیوه رسول خدا(ص) می‎باشد؛ لذا من نیز به آن عمل نمی کنم. البته روایت شده است که عمر بعدها در مسأله مربوط به حد دزدی به نظر علی (ع) عمل می‎کرد. (از افاضات معظم له در جلسه 244 درس فقه)