صفحه ۱۰۱

شخص متهم به تباهکاری و دزدی به منظور امتحان کردن او در زندان.فرق نوع اول (زندان احتیاطی = بازداشت موقت) با نوع دوم (زندان استبرائی = اکتشافی) چندان روشن نیست، به نظر می‎رسد که یک شئ هستند؛ هرچند که شاید بتوان گفت: اولی در جایی است که بدون مقدمه

سوم - زندان حقوقی:

یعنی زندانی کردن به انگیزه اخذ یک حق از آن فرد زندانی؛ این مسأله هم در حقوق عمومی وجود دارد و هم در حقوق خاص اشخاص. نمونه آن در حقوق خصوصی آن روایتی است که در وسائل الشیعه گزارش شده است که: شیوه علی امیرالمؤمنین (ع) بر این استوار بود که سه کس را زندانی می‎کرد: کسی که مال یتیمی را خورده باشد، کسی که مال یتیمی را غصب کرده باشد، و کسی که [کلاه برداری کند] یعنی امینی که در امانت خیانت کرده و آن را ربوده باشد.

در حقوق عمومی نیز نمونه آن مطلبی است که ابن بخار حنبلی در کتاب منتهی الارادات خود بیان کرده و گفته است: اگر کسی به آزاررسانی مردم مشهور شود - هر چند که این آزاررسانی به واسطه چشمک زدن باشد - محکوم به حبس ابد می‎شود.

و نیز مانند زندانی کردن جاسوس مسلمان و کیفررسانی او که باید تا هنگامی که توبه نکرده در زندان بماند.

چهارم - زندان جنائی:

مثالها و نمونه های آن فراوان است، از جمله آنها روایتی است که می‎گوید:"علی (ع)

ناوبری کتاب