است که دارای عیب باشد."افضل من شاورت ذوالتجارب و شر من قارنت ذوالمعایب. (غرر و درر 456/2، حدیث 3279)
8- باز در همانجا آمده است:
"ناآگاهی مشاور، مشورت کننده را به هلاکت میافکند."جهل المشیر هلاک المستشیر. (غرر و درر 367/3، حدیث 4767)
9- باز در همانجا آمده است:
"بهترین مشاورین افراد خویشتن دار، آگاه، باتجربه و دوراندیش هستند".خیر من شاورت ذو وا النهی و العلم و اولوا التجارب و الحزم. (غرر و درر 428/3، حدیث 4990)
10- در نهج البلاغه ضمن عهدنامه امیرالمؤمنین (ع) به مالک اشتر آمده است:
"در مشورت خویش شخص بخیل را راه نده که تو را از بخشش باز داشته و از فقر میترساند، و نه ترسو را که تو را در تصمیم گیری سست میکند، و نه حریص را که ستمگری به مردم را برای تو میآراید؛ همانا بخل و ترس و حرص غرائز گوناگونی هستند که جامع بین همه آنها سوءظن به خداوند است."و لاتدخلن فی مشورتک بخیلا یعدل بک عن الفضل و یعدک الفقر؛ و لا جبانا یضعفک عن الامور، و لا حریصا یزین لک الشره بالجور، فان البخل و الجبن و الحرص غرائز شتی یجمعها سوءالظن بالله. (نهج البلاغه، فیض 998/، لح 430، نامه 53/)
11- حسن بن راشد گوید: امام صادق (ع) فرمود:
"ای حسن، اگر مشکلی برای تو پیش آمد آن را برای هیچ یک از اهل خلاف [کسانی که با تو هم عقیده نیستند] از روی شکوه نقل نکن، بلکه آن را با برخی از برادرانت در میان گذار؛ چراکه در این صورت تو به یکی از این چهار مورد دست خواهی یافت: یا کفایت کردن به مال، یا یاری کردن با آبرو، یا درخواستی که باید مورد اجابت واقع شود، یا مشورتی که نیاز به نظر خیرخواهانه دارد."یا حسن، اذا نزلت بک نازلة فلا تشکها الی احد من اهل الخلاف، ولکن اذ کرها لبعض اخوانک، فانک لن تعدم خصلة من خصال اربع: اما کفایة بمال، و اما معونة بجاه، او دعوة تستجاب، او مشورة برأی. (وسائل 631/2، ابواب احتضار، باب 6،حدیث 2)
12- در بحار از علل به سند خویش از عمار ساباطی روایت شده که گفت: امام صادق (ع) فرمود: