آیت‌الله منتظری

فرمود:

7- باز در همان کتاب از معمر بن خلاد روایت شده که گفت: بنده ای از ابی الحسن امام رضا(ع) که نام وی سعد بود به هلاکت رسید، حضرت به من فرمود: مرا به مردی که دارای فضل و امانتداری است رهنمائی کن، به آن حضرت عرض کردم: من شما را راهنمائی کنم ؟ حضرت با حالتی که گویا غضب آلود بود فرمود:

از این روایت استفاده می‎شود که مشورت همواره سیره پیامبراکرم (ص) بوده و آن حضرت به این سنت پیوسته مقید بوده اند.

8- در نهج البلاغه آمده است: "هیچ پشتوانه ای مطمئن تر از مشورت نیست."لا مظاهرة اوثق من المشاورة . (نهج البلاغه، فیض 1139/، لح 488، حکمت 113)

9- باز در همان کتاب آمده است: "کسی که به نظر خود استبداد بورزد نابود خواهد شد، و کسی که با مردم مشورت کند در خرد آنان شریک شده است."من استبد برأیه هلک، و من شاور الرجال شارکها فی عقولها. (نهج البلاغه، فیض 1165/، لح 500/، حکمت 161)

10- باز در همان کتاب آمده است: "مشورت خواهی عین هدایت است، و کسی که به نظر خود اکتفا کند خود را به مخاطره افکنده است."و الاستشارة عین الهدایة، و قد خاطر من استغنی برأیه. (نهج البلاغه، فیض 1181/، لح 506/، حکمت 211)