طلبید و آن را صد رشته کرد و با آن رشته ها به مجرم زد."اتی رسول الله(ص) برجل دمیم قصیر قد سقی بطنه و قد درت عروق بطنه قد فجر بأمرئة، فقالت المراءة : ماعلمت به الاو قد دخل علی. فقال له رسول الله(ص): ازنیت ؟ فقال له: نعم، ولم یکن احصن، فصعد رسول الله(ص) بصره و خفضه، ثم دعا بعذق فقده مأة، ثم ضربه بشماریخه. (وسائل 322/18، ابواب مقدمات حدود، باب 13، حدیث 5) [پیامبر(ص) به دلیل مریضی متهم صد ضربه را با یک دسته صد شاخه ای به او وارد نمود.]
3- در موثقه سماعه از امام صادق (ع)، و ایشان از پدرش، و وی از پدرانش، و آنها از پیامبر(ص) نقل کرده اند: "مرد شکم گنده ای را که مرتکب فعل حرامی شده بود نزد پیامبر حاضر کردند و آن حضرت شاخه خرمایی را که صد رشته داشت طلبید و به عنوان حد یک ضربه با آن به متخلف زد."انه اتی برجل کبیر البطن قد اصاب محرما، فدعا رسول الله (ص) بعرجون فیه مأة شمراخ، فضربه مرة واحدة، فکان الحد. (وسائل 322/18، ابواب مقدمات حدود، باب 13، حدیث 7) [به احتمال قوی این روایت و روایت سابق یک قصه را نقل میکنند].
4- صدوق از موسی بن بکر از زراره نقل میکند که امام باقر(ع) فرمود: "اگر کسی دسته ای از چوب یا شاخه ای که چندین رشته داشته باشد برگیرد و با آن یک ضربه بر متخلف جاری کند، در صورت تساوی تعداد شاخه ها با ضربه های حد متخلف، از حد کفایت میکند."لو ان رجلا اخذ حزمة من قضبان او اصلا فیه قضبان فضربه ضربة واحدة اجزأه عن عدة ما یرید ان یجلد من عدة القضبان. (وسائل 323/18، ابواب مقدمات حدود، باب 13، حدیث 8)
در این باب روایات دیگری نیز نقل شده که از نظر مضمون به احادیث ذکر شده نزدیک اند. البته علما روایاتی را که در آن اجرای حد به وسیله شاخه درخت خرما ذکر شده - و یک ضربه با صد رشته به جای صد ضربه حساب میشود - بر مواردی خاص، مانند بیماری که امید بهبود ندارد یا آنکه مصلحت در پیش انداختن اقامه حد بر او باشد حمل کرده اند.
شیخ طوسی در نهایه گوید: