واضح است که با تنقیح مناط و از راه قیاس اولویت میتوان حکم ضرب تعزیری را نیز از این روایات استفاده کرد. [زیرا وقتی حد با آن عنایت خاص شارع مقدس نسبت به آن باید در موقع خاصی اجرا گردد، اجرای تعزیر که نسبت به حدود در مرتبه پایین تری قرار دارد به طریق اولی محدود به زمان خاص میباشد].
ششم: جاری نکردن حدود بر افراد مریض یا مجروح تا هنگام بهبودی یا مدارا کردن با آنان در اجرا
[در این ارتباط به روایات ذیل توجه فرمایید]:
1- کلینی از سکونی نقل میکند که امام صادق (ع) فرمود: "علی (ع) با مردی مواجه شد که بایستی بر او حد جاری میکردند و آن مرد زخم و جراحات زیادی در بدن داشت. آن حضرت فرمود: او را در جایی نگاه دارید تا بهبود یابد، مبادا زخم های او را بکنید و باعث مرگ او شوید."اتی امیرالمؤمنین (ع) برجل اصاب حدا و به قروح فی جسده کثیرة، فقال امیرالمؤمنین (ع) اقروه حتی تبراء، ولا تنکؤوها علیه فتقتلوه. (وسائل 321/18، ابواب مقدمات حدود، باب 13، حدیث 4) صدوق نیز این حدیث را روایت کرده است.
2- کلینی از ابوالعباس نقل میکند که امام صادق (ع) فرمود: "مرد زشت روی کوتاه قدی که شکمش آب آورده و رگهای شکمش سطبر شده بود را به جرم زنا نزد پیامبر آوردند. زن مورد اتهام گفت: چیزی از این مرد نمی دانم جز آنکه ناگهان بر من دخول کرد. پیامبر خطاب به آن مرد فرمود: آیا زنا کرده ای ؟ گفت: آری، و آن مرد متأهل نبود. سپس پیامبر(ص) چشمش را بالا و پایین آورد، آنگاه شاخه خرمایی